Ouarzazate: Filmstudio
05 November 2016 | Marokko, Ouarzazate
Marrakech – Ouarzazate, 3 November 2016
Tegenover ons in het restaurant van het Hotel zit een Afro Amerikaan, zwarte baseballpet, baard, T-shirt, joggingbroek en gympen, de iPhone als zijn belangrijkste gezelschap. Zijn vrouw voelt zich niet zo goed en komt dus niet eten, hij verorbert het viergangen menu zonder van zijn telefoon op te kijken, en drinkt daarbij een cola. Welke aangevuld wordt met minimaal vijf shots Ballentines (whisky). Echt het beeld wat je zou verwachten in een Hotel in Ouarzazate, Marokko. De eerste stop van onze rondreis, en 200 kilometer verwijderd van het toerisme in Marrakech.
Maar misschien is het wel een belangrijke filmregisseur of speler. Dit is immers het Hollywood van Marokko. Hier zijn minimaal drie filmstudio’s, en er zijn enorm veel films hier opgenomen, Ben Hur, Black Hawk Down, Laurence of Arabië, Spy Game, Asterix en Obelix en zelfs delen van de Hobbits. De geweldige achtergrond van een soort woestijn, met als achtergrond het Atlasgebergte maakt dit gebied een favoriete plek voor het opnemen van films. Voordat we naar ons hotel gaan bezoeken we een studio, we lopen door een volledig nagebouwd fort, inclusief kerkers, galgen, katapult voor de film “Kingdom of Heaven”. Levensgroot. En het lijkt echt, alleen zijn de muren niet van steen, maar hol met een dun laagje pleisterwerk, de relikwieën zijn van plastic, alles is nep.
Daarnaast een klein museum, of eigenlijk een leeg kantoor met allemaal relikwieën welke gebruikt zijn, mummies, zombies, tronen van Cleopatra, perkament rollen en gebruikte uniformen tot aan de krijgers van de Hobbit film. Racewagens (van plastic) en het volledige slavenschip uit de Ben Hur film van twintig jaar geleden. Alles van plastic, en het gebied is vrijwel leeg, we lopen met een gids, welke matig Engels spreekt en bij elke relikwie op zijn telefoon de trailer laat zien van de film waar het in voorkomt.
Vanochtend zijn we exact om negen uur vertrokken, door de buitenwijken van Marrakech naar de Hoge Atlas een klim omhoog op een tweebaansweg met veel verkeer, stijl, scherpe bochten, met vrachtwagens welke omhoog kruipen. Het schiet niet op maar het is een mooie weg. Onder de top nog een stop, kopje koffie of thee bij een souvenirwinkeltje. Belangrijkste souvenirs zijn fossielen, (mineralen) stenen, luchtjes en pindakaas van vers, hand geperste, lokaal geplukte amandelen. Was smakelijk, maar 15 euro voor een grote pot..
De weg verbreed, en we passeren de pas, 2600 meter hoog, licht regen, zonder te stoppen. Aan de andere kant dalen we weer naar het dal. Overal wordt aan de wegverbreding gewerkt. Een mooie bergweg, zou zeker niet misstaan als col in een wielertocht, bochtig, stijl, goed asfalt en mooi uitzicht.
We stoppen bij een B&B voor lunch. Eigendom van een berberfamilie, mooi uitzicht over vallei zijn wij de enige gasten, buiten onder een dakje, lekkere soep, een tannine met vlees en couscous met groenten en kip. Gelukkig lopen er ook nog (minimaal) vijf katten rond zodat we dit niet alleen hoeven op te eten. Eigenlijk eten wij wat groenten en verdwijnt het vlees grotendeels onder tafel. Er wordt stevig gebedeld en gevochten voor het vlees.
Daarna de tocht door de vallei, onze chauffeur legt nog wat dingen uit, rustige Marokkaanse muziek uit de radio, mooi uitzicht over het dal. En dan nog een bezoek aan de filmstudio voordat we in ons hotel aankomen. Een mooi zwembad, maar te koud.
Naast onze filmheld hebben we ook nog een groep Amerikaanse joden (keppeltje op, luidruchtig, Amerikaans accent), maar hun aanwezigheid is niet zo vreemd, een groot deel van de bewoners (handelaren) waren hier oorspronkelijk jood, en pas na de tweede wereldoorlog is dat afgenomen. Een grote groep Spanjaarden wat ook niet zo vreemd is als buurland. En een Duits gezin met een kind welke, tijdens het eten, zitten te kaarten, die kom je overal tegen dus waarom niet hier. Een gemengd gezelschap, de bediening van het hotel blijkt alle talen te spreken, terwijl wij onze fles uitstekende rosé rustig opdrinken is kijken we naar de Amerikaan, welke zijn zesde shot bestelde, wel een ander merk want de Ballentines is op.
Dit kan alleen bekende filmster zijn, wij kennen hem niet, verdwaald, op de verkeerde plek, in de verkeerde film.
Tegenover ons in het restaurant van het Hotel zit een Afro Amerikaan, zwarte baseballpet, baard, T-shirt, joggingbroek en gympen, de iPhone als zijn belangrijkste gezelschap. Zijn vrouw voelt zich niet zo goed en komt dus niet eten, hij verorbert het viergangen menu zonder van zijn telefoon op te kijken, en drinkt daarbij een cola. Welke aangevuld wordt met minimaal vijf shots Ballentines (whisky). Echt het beeld wat je zou verwachten in een Hotel in Ouarzazate, Marokko. De eerste stop van onze rondreis, en 200 kilometer verwijderd van het toerisme in Marrakech.
Maar misschien is het wel een belangrijke filmregisseur of speler. Dit is immers het Hollywood van Marokko. Hier zijn minimaal drie filmstudio’s, en er zijn enorm veel films hier opgenomen, Ben Hur, Black Hawk Down, Laurence of Arabië, Spy Game, Asterix en Obelix en zelfs delen van de Hobbits. De geweldige achtergrond van een soort woestijn, met als achtergrond het Atlasgebergte maakt dit gebied een favoriete plek voor het opnemen van films. Voordat we naar ons hotel gaan bezoeken we een studio, we lopen door een volledig nagebouwd fort, inclusief kerkers, galgen, katapult voor de film “Kingdom of Heaven”. Levensgroot. En het lijkt echt, alleen zijn de muren niet van steen, maar hol met een dun laagje pleisterwerk, de relikwieën zijn van plastic, alles is nep.
Daarnaast een klein museum, of eigenlijk een leeg kantoor met allemaal relikwieën welke gebruikt zijn, mummies, zombies, tronen van Cleopatra, perkament rollen en gebruikte uniformen tot aan de krijgers van de Hobbit film. Racewagens (van plastic) en het volledige slavenschip uit de Ben Hur film van twintig jaar geleden. Alles van plastic, en het gebied is vrijwel leeg, we lopen met een gids, welke matig Engels spreekt en bij elke relikwie op zijn telefoon de trailer laat zien van de film waar het in voorkomt.
Vanochtend zijn we exact om negen uur vertrokken, door de buitenwijken van Marrakech naar de Hoge Atlas een klim omhoog op een tweebaansweg met veel verkeer, stijl, scherpe bochten, met vrachtwagens welke omhoog kruipen. Het schiet niet op maar het is een mooie weg. Onder de top nog een stop, kopje koffie of thee bij een souvenirwinkeltje. Belangrijkste souvenirs zijn fossielen, (mineralen) stenen, luchtjes en pindakaas van vers, hand geperste, lokaal geplukte amandelen. Was smakelijk, maar 15 euro voor een grote pot..
De weg verbreed, en we passeren de pas, 2600 meter hoog, licht regen, zonder te stoppen. Aan de andere kant dalen we weer naar het dal. Overal wordt aan de wegverbreding gewerkt. Een mooie bergweg, zou zeker niet misstaan als col in een wielertocht, bochtig, stijl, goed asfalt en mooi uitzicht.
We stoppen bij een B&B voor lunch. Eigendom van een berberfamilie, mooi uitzicht over vallei zijn wij de enige gasten, buiten onder een dakje, lekkere soep, een tannine met vlees en couscous met groenten en kip. Gelukkig lopen er ook nog (minimaal) vijf katten rond zodat we dit niet alleen hoeven op te eten. Eigenlijk eten wij wat groenten en verdwijnt het vlees grotendeels onder tafel. Er wordt stevig gebedeld en gevochten voor het vlees.
Daarna de tocht door de vallei, onze chauffeur legt nog wat dingen uit, rustige Marokkaanse muziek uit de radio, mooi uitzicht over het dal. En dan nog een bezoek aan de filmstudio voordat we in ons hotel aankomen. Een mooi zwembad, maar te koud.
Naast onze filmheld hebben we ook nog een groep Amerikaanse joden (keppeltje op, luidruchtig, Amerikaans accent), maar hun aanwezigheid is niet zo vreemd, een groot deel van de bewoners (handelaren) waren hier oorspronkelijk jood, en pas na de tweede wereldoorlog is dat afgenomen. Een grote groep Spanjaarden wat ook niet zo vreemd is als buurland. En een Duits gezin met een kind welke, tijdens het eten, zitten te kaarten, die kom je overal tegen dus waarom niet hier. Een gemengd gezelschap, de bediening van het hotel blijkt alle talen te spreken, terwijl wij onze fles uitstekende rosé rustig opdrinken is kijken we naar de Amerikaan, welke zijn zesde shot bestelde, wel een ander merk want de Ballentines is op.
Dit kan alleen bekende filmster zijn, wij kennen hem niet, verdwaald, op de verkeerde plek, in de verkeerde film.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
