Kats - De cirkel is rond

Terug in Kats (Zeeland), dezelfde camping als waar we vier weken geleden begonnen, op Nederlandse bodem, na een rondreis over de Route National, samen met onze mascotte Mathilde - een in Australië gekochte kerst eland poppetje, wat elke reis mee is - hangend aan de achteruitkijkspiegel. De zon breekt in de middag door en na een eerste schoonmaakactie zitten we nog tot negen uur in de avond buiten. De volgende ochtend bij het opstaan, zon, voor het eerst in drie weken zitten we om halfnegen met een Nespresso en een thee, een krant gedownload, buiten bij onze camper te genieten. Het gras nog nat van de dauw, maar de zonnestralen verwarmen ons.

En dat is wel een beetje het verhaal van deze rondreis. Na een eerste week met goed weer zijn er daarna drie weken met voor de tijd van het jaar gewoon slecht weer. Waarschijnlijk geen een dag zonder regen, veel wolken en koud. Ochtenden van acht en middagen tussen de twaalf en zestien graden. Hierbij zeker een dag of vier met regen van de ochtend tot de avond. Gevolg is dat er minder gefietst is, dat we bijna altijd in de camper ontbijten. En ook de avonden veelal in de camper worden doorgebracht. Buiten zitten was vrijwel geen optie, het regent of het is te koud. In de avond nog lopen naar een plaatsje, om ergens uit eten te gaan, doen we niet zoveel.

Geen TV, geen Wifi, een autoradio met wat muziek, een aantal boeken en handwerk verder niets. We komen volledig tot rust. De stoelen en het licht in de camper zijn goed, de gordijntjes dicht, de koelkast dichtbij. Vervelen is er niet bij, het is iedere avond twaalf uur voordat we het weten, de boeken en het gezelschap zijn goed.

De gehuurde camper (Dethleff, Trend 6717) is goed, vrijwel nieuw, een ruim goed bed, een douche/WC, koelkast en een driepits gasfornuis. Enorme hoeveelheid kastjes, een garage voor de fietsen en alles werkt zoals het hoort. Een bankje rond een tafel, de voorstoelen welke omgedraaid kunnen worden en overal voldoende stahoogte. Ook het rijden is goed, het Fiat Ducato onderstel met zijn 2.3 liter diesel, trekt ons probleemloos alle klimmetjes op. En heeft ook voldoende vermogen om vrachtwagens snel in te kunnen halen. Eigenlijk is er niet mis mee.

En met de deze goede camper doen we ook een mooi rondje. Niet te groot – totaal 3200 kilometer en dat is in praktijk stukjes van rond de tweehonderd kilometer en daarna een dagje rust. Geen haast, rustig opstaan. Ontbijten, opruimen (en met zo’n kleine ruimte is dat maar een kwartiertje werk) en vertrekken ergens tussen tien of elf. Stukje rijden en rond twee of drie uur op de volgende plek.

De ritjes mooi, van de uitgestrekte glooiende, lege vlaktes in Noord-Frankrijk naar het agrarische midden Frankrijk. Veel kleine, bijna uitgestorven dorpjes, glooiend, of eigenlijk meer heuvelachtig, met meer bossen, wijnranken en koeien. En uiteindelijk ook de hoogvlakte rond de kloven en de kloven zelf. Bergachtige slingerwegen en riviertjes met hoge rotsen er omheen. En aan het begin van de route de zee. Weinig verkeer onderweg – vier weken rijden zonder een file - en eigenlijk overal aardige, meedenkende Franse automobilisten. Natuurlijk halen ze ons in als het kan, maar nooit te agressief. De wegaanduiding bijna perfect en ook de wegen zelf. Rondrijden in Frankrijk, buiten de snelwegen is relaxed, zelfs in een camper van zeven meter lengte.

De dorpjes, gehuchten en kleine plaatsjes lijken allemaal op elkaar. De middenstand verdreven naar de industrieterreinen met de supermarkten. In de kernen nog een bakker, Tabac en een slager. Verder vooral geblindeerde ramen. Soms bijna echt uitgestorven, er lijkt veel leegstand. Soms passeren we plaatsjes zonder iemand op straat te zien. Al die romantische dorpjes, kerken, nauwe straatjes en mooie huizen ogen verlaten.

De grotere plaatsen zijn wel gezelliger, terrassen, restaurants. Vooral in de steden met toeristische trekpleisters is het goed toeven. Montignac, Troyes, Meyrueis, Verdun zijn heerlijk relaxed. Nergens voelen we ons onveilig, of ongewenst. Van alle spanningen in het huidige Frankrijk merk je hier niets.

De campings zijn wisselend, zeker in het laagseizoen is er overal plek en ruimte. Er is rust maar de kwaliteit van de toilet en douche ruimte is matig, soms redelijk. En wat we het meeste missen is gewoon overal op de camping gratis Wifi. Soms is er rond het kantoor een router – met een bandbreedte waarbij je voor het downloaden van een krant een half uur moet uittrekken. Soms is er een betaalde dekking in de hele camping maar meestal is er niets, stilte op het net. Daarnaast staan we een paar keer bij de boer op zijn parkeerterrein. Dat klinkt romantisch maar is uiteindelijk gewoon eenzaam.

In Kats, in de zon, net als vier weken terug dringt het door, met een beetje beter weer waren de minpuntjes niet eens opgevallen. Dan hadden we meer gefietst, vaker op een terras gezeten, in de avond nog naar restaurants gelopen en was het water onder de douche ook warmer geweest. Maar uiteindelijk is dat alleen maar de verpakking. De inhoud – rustig toeren door Frankrijk, tot rust komen, wat cultuur snuiven – is hetzelfde en blijft goed. We zijn uitgerust en toch moe van het reizen.