Acclimatiseren

Het valt altijd tegen, je verwacht altijd dat het er anders uit ziet. Maar als je na bijna tien uur vliegen, de rij van de douane, de koffercaroussel eindelijk in de taxi stapt ben je meteen weer terug in de werkelijkheid. De taxi is een oud rammelend busje, de chauffeur een chauffeuse en de weg gewoon weer aan alle kanten opgebroken.

Maar de begroeting van de chauffeuse in het nederlands is wel gemeend, vriendelijk en vrolijk. Ze geeft meteen aan dat ze ons onderweg vast wat toeristische informatie wil geven. De straten zijn rustig, geen files, het verkeer niet agressief, de temperatuur heerlijk, zaterdagmiddag en het lijkt rustig.

We komen aan bij scuba dive lodge & suites. Een mooi appartement zou ons hier gaan verwennen. De verwachtingen zijn vreselijk hoog gespannen. Bij de receptie worden we verrast door Nederlands personeel van de duikschool, voor ons met de lichte jetlag en een tijdsgevoel rond 23:00 (terwijl het lokaal pas 16:00) zijn ze net te vrolijk, het lijkt teveel op jolijt en de stemming in vakantie oorden als Ibiza of benidorm. Maar waarschijnlijk ligt dit ons. Na een welkomstdrankje en wat formaliteiten eindelijk naar het appartement.

En dat is mooi, ruim, mooi balkon, geweldige keuken, lekker rustig. Er valt helemaal niets tegen.... Al ontbreekt de senseo, wel de pads maar geen koffie machine. Gaat nog zwaar worden deze week.

We kunnen kiezen uit drie slaapkamers, drie badkamers, een ruime zitkamer, nog een zijkamer en het grote balkon. Daar herstellen we van de eerste schrik.

Na een half uurschrikken we wakker, de koelkast is leeg en de klok tikt, de winkels gaan dicht, en onze koelkast is leeg. We rennen als blinde kippen de straat op, richting centrum. We passeren restaurants met leuke zitjes, kleding zaken, juweliers, terrassen, McDonald maar geen minimarket, laat staan een supermarket. De tijd tikt, morgen zondagen niets te krijgen, en nu een lege koelkast en sluitende winkels. In paniek nemen we een taxi naar de enige AH op het dit deel van de wereld.

En dit was een thuiskomst, een echte XXL, we rennen langs de vakken, onze taxi wacht buiten zonder boodschappen lijst, alles wat lekker is verdwijnt in ons boodschappen karretje, volgeladen, kaas, brood, vlees, salade, fruit, wijn, alleen yoghurt zijn we vergeten. Terug naar ons appartement, een douche en buiten op het terras met heerlijke herkenbare hapjes en drankjes, onder een schitterende sterrenhemel met een heerlijke temperatuur genieten we van de avond.

Het viel helemaal niet tegen, deze keer.