Canada; Vancouver - Nanaimo; Zeereis met walvissen
Door: JoepJ
18 Augustus 2019 | Canada, Nanaimo
18 Augustus 2019
De stad zwaait ons bij het vertrek uit. Een taxirit door de uitgestrekte buitensteden en velden met mais, eindigt in een desolaat industrieterrein, dicht bij de Amerikaanse grens. Het is leeg en verlaten op deze zondagochtend als we aankomen bij de camper verhuur. Een enorme hal als ontvangstruimte, een grote werkplaats, een enorme autowasplaats en een terrein met minimaal honderd campers. Vreemd omdat ze tijdens het huren deden alsof er vrijwel niets beschikbaar was en nu stond er een heel voetbalveld klaar.
De ontvangst, zoals tot nu toe overal, was vriendelijk en efficiënt. Natuurlijk moesten we weer een film kijken over alle moeilijke dingen die je moet beheersen – zoals het controleren en legen van de watertanks, het aansluiten van water en elektriciteit, het vervangen van de gastank voor het koken. Met een enquête en checklist wordt gecontroleerd dat we het begrepen hebben. Maar na twee uur mogen we eindelijk weg.
Ook al lukt dat niet, de plaats van de handrem was verstopt en dat rijdt wel lastig weg. Maar uiteindelijk worden we verlost en draaien de lege weg richting de vrijheid op.
Als eerste een winkelcentrum om de wagen vol te laden met het nodige. Daarna een korte rit naar de ferryterminal, waar we te vroeg zijn en buiten het terrein moeten wachten. Dat geeft de tijd om op een parkeerterrein van Walmart de camper in te richten. Tassen leeg maken en alles een plekje geven, uiteindelijk wordt vrijheid begrenst door orde dus die creëren we direct. Om ons heen wordt het druk, dit is de tijd om gezellig te gaan winkelen, en dat doe je natuurlijk op een winkelcentrum ver buiten de stad. Terug bij de terminal mogen we naar binnen, nog steeds wat vroeg zodat we ons mogen opstellen als eerste in de rij voor de grotere wagens en kleinere vrachtwagens.
En voor dat je het weet ben je in gesprek met de berijders van de wagen voor je. Een succesvol Canadese schrijver met een succesvol eerste roman op zijn vijfenzeventigste. Wonend in Vancouver Island komt hij met zijn vrouw en hondje terug van een boeken signeersessie in Vancouver. Gewezen militair, meerdere keren in Nederland geweest – op de Amerikaanse begraafplaatsen – en succesvol investeerder en nu dus ook schrijver. Zijn boek zou zelfs vertaald zijn in het Nederlands. Voor ons rijdt hij, in zijn oude pick-up truck de boot op.
Op het zonnedek is het heerlijk weer, een strakblauwe hemel, zacht windje en de zon al wat lager boven een rustig zeetje. We staren over het water en zien een eerste spuiter aan bakboord. Met de camera en de telelens is duidelijk te zien dat het geen dolfijnen zijn. Volgens ons zien we een groepje Orca’s. En vlak hierna roept de brug om dat er aan stuurboord een groepje Humbpack walvissen te zien zijn. Ook deze waren goed te zien en er was ook een duidelijke staartvin te herkennen.
Na twee dagen worden we uitgezwaaid door zeker vijf walvissen. Een mooi einde van de stad, en begin van de camperreis.
De stad zwaait ons bij het vertrek uit. Een taxirit door de uitgestrekte buitensteden en velden met mais, eindigt in een desolaat industrieterrein, dicht bij de Amerikaanse grens. Het is leeg en verlaten op deze zondagochtend als we aankomen bij de camper verhuur. Een enorme hal als ontvangstruimte, een grote werkplaats, een enorme autowasplaats en een terrein met minimaal honderd campers. Vreemd omdat ze tijdens het huren deden alsof er vrijwel niets beschikbaar was en nu stond er een heel voetbalveld klaar.
De ontvangst, zoals tot nu toe overal, was vriendelijk en efficiënt. Natuurlijk moesten we weer een film kijken over alle moeilijke dingen die je moet beheersen – zoals het controleren en legen van de watertanks, het aansluiten van water en elektriciteit, het vervangen van de gastank voor het koken. Met een enquête en checklist wordt gecontroleerd dat we het begrepen hebben. Maar na twee uur mogen we eindelijk weg.
Ook al lukt dat niet, de plaats van de handrem was verstopt en dat rijdt wel lastig weg. Maar uiteindelijk worden we verlost en draaien de lege weg richting de vrijheid op.
Als eerste een winkelcentrum om de wagen vol te laden met het nodige. Daarna een korte rit naar de ferryterminal, waar we te vroeg zijn en buiten het terrein moeten wachten. Dat geeft de tijd om op een parkeerterrein van Walmart de camper in te richten. Tassen leeg maken en alles een plekje geven, uiteindelijk wordt vrijheid begrenst door orde dus die creëren we direct. Om ons heen wordt het druk, dit is de tijd om gezellig te gaan winkelen, en dat doe je natuurlijk op een winkelcentrum ver buiten de stad. Terug bij de terminal mogen we naar binnen, nog steeds wat vroeg zodat we ons mogen opstellen als eerste in de rij voor de grotere wagens en kleinere vrachtwagens.
En voor dat je het weet ben je in gesprek met de berijders van de wagen voor je. Een succesvol Canadese schrijver met een succesvol eerste roman op zijn vijfenzeventigste. Wonend in Vancouver Island komt hij met zijn vrouw en hondje terug van een boeken signeersessie in Vancouver. Gewezen militair, meerdere keren in Nederland geweest – op de Amerikaanse begraafplaatsen – en succesvol investeerder en nu dus ook schrijver. Zijn boek zou zelfs vertaald zijn in het Nederlands. Voor ons rijdt hij, in zijn oude pick-up truck de boot op.
Op het zonnedek is het heerlijk weer, een strakblauwe hemel, zacht windje en de zon al wat lager boven een rustig zeetje. We staren over het water en zien een eerste spuiter aan bakboord. Met de camera en de telelens is duidelijk te zien dat het geen dolfijnen zijn. Volgens ons zien we een groepje Orca’s. En vlak hierna roept de brug om dat er aan stuurboord een groepje Humbpack walvissen te zien zijn. Ook deze waren goed te zien en er was ook een duidelijke staartvin te herkennen.
Na twee dagen worden we uitgezwaaid door zeker vijf walvissen. Een mooi einde van de stad, en begin van de camperreis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
