Back to Basic
03 November 2012 | Australië, Mooloolaba
We verlaten het luxe leven, terug naar de basis, reizen, staan plek zoeken, eten, en weer verder. De luxe is voorbij maar we krijgen er onze vrijheid voor terug, en wat is meer waard luxe of de vrijheid van de reiziger.
We vertrekken met de taxi naar Albion station, een klein treinstation vlak buiten Brisbane. Onze taxi verdwijnt, ons achterlatend met al onze bezittingen (welke we bij ons hebben), in de brandende ochtendzon. Verward zoeken we onze camper, maar behalve een paar forensen op weg naar de trein zijn we alleen. En wachten, wachten, gelukkig komt tien minuten na de afgesproken tijd de camper de bocht om gescheurd.
De berijder heeft haast, legt ons in vijf minuten de basis uit van de camper, en rent naar het station om zijn trein terug naar het kantoor te halen. Hij moet nog drie andere campers wegbrengen en was wat te laat.
Wij blijven verdwaasd achter, we hadden expres een kleine camper geboekt, maar dat die zo klein was is toch weer even schrikken. Alles zit er in, twee bedden, douche, wc, keuken met twee gaspitten, magnetron, koelkast, en allemaal kleine kastjes vol met spullen als pannen, kopjes etc. Maar voor onze spullen is er geen plaats, dus dat wordt gewoon uit de tas leven, een soort camperen ..... Maar dat is zorg voor later. We gooien de tassen naar binnen en springen achter het stuur.
De basis van de camper is een Toyota HiLux, 2.7 ltr benzine met een slordige 320.000 km op de teller. Dus ingereden is hij (of is het een zij) zeker. We starten de motor en gaan met gierende banden de bocht om, dat krijg je als je het gas diept indrukt, en omdat er niets gebeurt nog dieper indrukt, dan ziet dat de handrem er nog opzit en die ineens eraf gooit. In paniek schiet mijn hand naar rechts om te schakelen maar ikkom niet verder als de deurknop, ik zit namelijk aan de verkeerde kant, of beter ze rijden aan de verkeerde kant, maar uiteindelijk vind mijn linkerhand de pook, schakelt en eindelijk rijden we de straat op.
Gelukkig zitten we snel op een brede weg, wel veel stoplichten, maar dan leer je ook snel weer schakelen, en na een kwartiertje gaat het bijna normaal. Alleen de richting aanwijzer en de ruitenwisser pootjes zitten verkeerd, iedere bocht gaan we om met de ruitenwissers aan. Kniesoor die het ziet.
Onze eerste stop is de "australian zoo", de grootste in het land, opgericht door Steve Irwin, de oorspronkelijke crocodile dundee. En de grootste attractie is dus ook krokodillen. En die liggen allemaal gewoon te slapen, in hun badje of aan de rand in de zon. Weinig actie in deze dierentuin, behalve uit de speakers. Weet niet wie dit heeft bedacht maar in de bomen hangen speakers met de hele tijd muziek, afgewisseld met een reclame boodschap, echt belachelijk, maar het doet de krokodillen niets.
En om toch wat actie te krijgen is er een "crocoseum", een soort dolfinarium voor krokodillen, ze springen nog net niet door hoepels, maar het is een complete show in een theater van 20.000 toeschouwers, maar gelukkig waren er maar een stuk of 2000 aanwezig, veel muziek, rondvliegende vogels en krokodillen welke agressief uit het water kwamen voor een stuk vlees.
Na nog wat andere kooien (kangeroes, koala's, tijgers, kamelen en olifanten) hebben we hier wel genoeg van, en gaan terug naar onze auto.
We rijden door naar moololaba, een strandplaats, waar we de eerste campplaats hebben. Een schitterende locatie direct aan zee, tussen onze camper en de oceaan is precies 50 meter strand. Daarnaast een lief plaatsje met veel restaurants en een heuse sport club, waar de gehele jeugd bezig is met windsurfen, zee kanoen, zwemmen, zee roeien terwijl wij vanaf een terras toekijken.
Morgen gaan we hiervandaan kijken naar de walvissen, de gaan in de zuidelijke winter de barrièr rif in om te jongen en zwemmen in de zomer weer terug naar de oceaan en passeren dan deze plaats. Ze zeggen dat ze hier op deze tijd voor 100% zeker walvissen zien, we zullen zien morgen of ze dichtbij de boot willen komen, of dat de boot dicht bij de walvissen gaan komen. Is altijd een geweldig gezicht spuiten de walvissen.....
Maar dat is voor morgen, eerst een goed eten, is toch wel weer luxe, zeker niet basic.
We vertrekken met de taxi naar Albion station, een klein treinstation vlak buiten Brisbane. Onze taxi verdwijnt, ons achterlatend met al onze bezittingen (welke we bij ons hebben), in de brandende ochtendzon. Verward zoeken we onze camper, maar behalve een paar forensen op weg naar de trein zijn we alleen. En wachten, wachten, gelukkig komt tien minuten na de afgesproken tijd de camper de bocht om gescheurd.
De berijder heeft haast, legt ons in vijf minuten de basis uit van de camper, en rent naar het station om zijn trein terug naar het kantoor te halen. Hij moet nog drie andere campers wegbrengen en was wat te laat.
Wij blijven verdwaasd achter, we hadden expres een kleine camper geboekt, maar dat die zo klein was is toch weer even schrikken. Alles zit er in, twee bedden, douche, wc, keuken met twee gaspitten, magnetron, koelkast, en allemaal kleine kastjes vol met spullen als pannen, kopjes etc. Maar voor onze spullen is er geen plaats, dus dat wordt gewoon uit de tas leven, een soort camperen ..... Maar dat is zorg voor later. We gooien de tassen naar binnen en springen achter het stuur.
De basis van de camper is een Toyota HiLux, 2.7 ltr benzine met een slordige 320.000 km op de teller. Dus ingereden is hij (of is het een zij) zeker. We starten de motor en gaan met gierende banden de bocht om, dat krijg je als je het gas diept indrukt, en omdat er niets gebeurt nog dieper indrukt, dan ziet dat de handrem er nog opzit en die ineens eraf gooit. In paniek schiet mijn hand naar rechts om te schakelen maar ikkom niet verder als de deurknop, ik zit namelijk aan de verkeerde kant, of beter ze rijden aan de verkeerde kant, maar uiteindelijk vind mijn linkerhand de pook, schakelt en eindelijk rijden we de straat op.
Gelukkig zitten we snel op een brede weg, wel veel stoplichten, maar dan leer je ook snel weer schakelen, en na een kwartiertje gaat het bijna normaal. Alleen de richting aanwijzer en de ruitenwisser pootjes zitten verkeerd, iedere bocht gaan we om met de ruitenwissers aan. Kniesoor die het ziet.
Onze eerste stop is de "australian zoo", de grootste in het land, opgericht door Steve Irwin, de oorspronkelijke crocodile dundee. En de grootste attractie is dus ook krokodillen. En die liggen allemaal gewoon te slapen, in hun badje of aan de rand in de zon. Weinig actie in deze dierentuin, behalve uit de speakers. Weet niet wie dit heeft bedacht maar in de bomen hangen speakers met de hele tijd muziek, afgewisseld met een reclame boodschap, echt belachelijk, maar het doet de krokodillen niets.
En om toch wat actie te krijgen is er een "crocoseum", een soort dolfinarium voor krokodillen, ze springen nog net niet door hoepels, maar het is een complete show in een theater van 20.000 toeschouwers, maar gelukkig waren er maar een stuk of 2000 aanwezig, veel muziek, rondvliegende vogels en krokodillen welke agressief uit het water kwamen voor een stuk vlees.
Na nog wat andere kooien (kangeroes, koala's, tijgers, kamelen en olifanten) hebben we hier wel genoeg van, en gaan terug naar onze auto.
We rijden door naar moololaba, een strandplaats, waar we de eerste campplaats hebben. Een schitterende locatie direct aan zee, tussen onze camper en de oceaan is precies 50 meter strand. Daarnaast een lief plaatsje met veel restaurants en een heuse sport club, waar de gehele jeugd bezig is met windsurfen, zee kanoen, zwemmen, zee roeien terwijl wij vanaf een terras toekijken.
Morgen gaan we hiervandaan kijken naar de walvissen, de gaan in de zuidelijke winter de barrièr rif in om te jongen en zwemmen in de zomer weer terug naar de oceaan en passeren dan deze plaats. Ze zeggen dat ze hier op deze tijd voor 100% zeker walvissen zien, we zullen zien morgen of ze dichtbij de boot willen komen, of dat de boot dicht bij de walvissen gaan komen. Is altijd een geweldig gezicht spuiten de walvissen.....
Maar dat is voor morgen, eerst een goed eten, is toch wel weer luxe, zeker niet basic.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
