City live 3
18 November 2012 | Australië, Sydney
We kunnen kiezen de "hop on, hop off" bus of toch maar de haven rondvaart. De keuze valt op het water, uiteindelijk is dit een havenstad. Heerlijk op het bovendek, in de volle zon, met een fris windje doen we nog een keer het rondje, vanuit de "rocks", langs de "opera", de botanische tuin en dan weer terug onder de "harbour bridge" naar "darling harbour". Het is onze eindtour, hierna nog een terras, wat eten, koffer inpakken, een korte nacht om morgenochtend vroeg naar de luchthaven gaan.
We kunnen niet eindigen met een kroegentocht, daar zijn er teveel van, dus doen we het met deze rondvaart. Hiervoor hebben we in de ochtend de brug nog bewandeld, en wederom wat rond gelopen. Het is zondag, uitgebreide kunstmarkt bekeken, verder niets, wat gezworven.
Zoals ons verblijf in Sydney maar een klein stuk van de stad heeft laten zien zo is onze tocht door het land ook beperkt geweest tot een klein stukje van het land. De rondvaart is te vergelijken met onze rit met Matilda (onze tent op wielen), een klein stukje van het geheel. Er is zoveel meer, maar onze voeten of tijd trekken het niet.
Eigenlijk zijn de verschillen enorm groot, het grote, kale land, met kleine (argrarisch of industrieel) stadjes, waar niets is. De winkelstraat waar niets te beleven valt, de kroeg waar een wild paard niets stuk kan maken, de in vet gebakken eieren. Versus een stad, met winkelparadijzen, cultuur op iedere straathoek en een bruisend nachtleven. Wat het in ieder geval verbind is de vriendelijkheid, ondanks de verbod bordjes en regels is alles mogelijk en niets teveel. Niet de Amerikaanse "vriendelijkheid" om een fooi te krijgen, niet de Europese "botheid" of de Aziatische "meegaandheid , nee gewoon vriendelijk. Ieder restaurant, terras, winkel, kampeerplaats of wat voor contact we ook gehad hebben was vriendelijk.... Gewoon vriendelijk.
Eigenlijk zijn Australiërs beleefde Amerikanen en aardige Europeanen. En ze weren wat feesten is.
En waarschijnlijk komt dat door de geweldige natuur en uitgestrektheid. Zeilen in de whitsundays, een beach als in cape tribulation of honderd kilometer suikerriet plantage. Er is geen eind, alles is uitgestrekt.
Alleen redden onze voeten het niet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley