Melbourne's Cup
06 November 2012 | Australië, Whitsundays
We verlaten MacKay, vervolgen Bruce highway, maar vandaag maar een kort stukje van 160 kilometer, zelfde gebied met veel suikerriet, treinsporen en verder weinig anders. Na 140 kilometer de afslag naar Arlie Beach, we moeten door het plaatsje heen om bij de gekozen camping uit te komen.
De laatste kilometers zijn al veel drukker, winkels, campings en het stadje zelf leeft en bruist als we er door rijden. Veel souveniers winkels, kroegjes, touroperators, kleding winkels met vooral zwemkleding en t-shirts. En mensen op straat in vrolijke kleuren, het lijkt wel vakantie. Het park heeft plaats en als we even zitten bij te komen krijgen we meteen aandacht van grote hoeveelheden vogels, hele mooie éénden welke brutaal bijna de camper inlopen, een typische laagwater vogel met jong, een ibis achtige en mooie wit geelkuif papegaaien, alle komen kijken bij onze camper, ons begroeten.
We kunnen niet wachten om het dorp in te gaan, kleden ons luchtig, toeristisch om niet uit de toon te vallen en beginnen de weg naar het dorp. Met de camper een tien minuten rit, maar lopend langs een voetpad langs de weg midden in de middagzon met zo'n 30 + graden wordt het toch al weer wat minder leuk. Na driekwartier lopen we bezweet over de boulevard, uitzicht over zee, strand, bootjes, gezelligheid en we strijken neer op het eerste terras met witte tafellakens.
Als we zitten wordt meteen ons waterglas gevuld, en we hebben zowaar een echte ober, stoelen wordenaangeschoven, en de lunch kaart belooft een compleet feest. Terwijl we genieten van onze eerste consumptie valt het wel op dat er steeds meer mensen o straat verschijnen in volledige kledij, dames in jurken, hoge split, opgemaakt, met hoedjes en diademen in hun haren. Handtasjes en high heels ontbreken ook niet. Ook mannen met pakken en stropdas, zelfs mannen met pakken met korte broek. Overdadig gekleed, begin jaren vorige eeuw stijl, en ook iedereen vrolijk.
Wij dachten nog aan een lokale trouwerij, of feestje, maar de aantallen waren te groot, uit allerlei taxi's kwamen ze en allemaal flaneren langs ons terras of ook aansluiten en eten bestellen, ons verwonderd in onze van zweet natte t-shirts en korte broek met sandalen kledij. Je zou je bijna misplaatst voelen, alsof je in de verkeerde tijd, of locatie op het verkeerde moment binnen stapt.
Maar niemand die zich eraan scoorde, iedereen was vrolijk, ons eten was geweldig in de zon op het terras. Uiteindelijk bleek de verklaring ook simpel, om 15:00 was de start van de melbourne cup race in Melbourne ( dus hier om 14:00), en net als in de ascott race in Engeland kleed ideeën zich dan in deze stijl, inclusief de queens Mother, om twintig paarden over een paar mijl te zien rennen. Dus de Aussies hebben dit gekopieerd en dit zelfs nog verder overdreven, feest, een soort carnaval voor de lokale bewoners. En natuurlijk, gokken, gokken en gokken.
En het mooie is iedereen verliest, niet zoals bij teamsport dat 50% een winnaar is en dus ook de andere 50% verliest, en dan ook weer onderling gaat vechten. Nee hier moet vrijwel iedereen verliezen, dus het blijft een feest, ook na de race.
En die duurde dus een minuut of drie..... Of de hele middag en vroege avond.
Verward gaan we terug naar ons tentje op wieltjes, zitten tussen de vogels, mooi park en genieten weer van de avondzon .....
De laatste kilometers zijn al veel drukker, winkels, campings en het stadje zelf leeft en bruist als we er door rijden. Veel souveniers winkels, kroegjes, touroperators, kleding winkels met vooral zwemkleding en t-shirts. En mensen op straat in vrolijke kleuren, het lijkt wel vakantie. Het park heeft plaats en als we even zitten bij te komen krijgen we meteen aandacht van grote hoeveelheden vogels, hele mooie éénden welke brutaal bijna de camper inlopen, een typische laagwater vogel met jong, een ibis achtige en mooie wit geelkuif papegaaien, alle komen kijken bij onze camper, ons begroeten.
We kunnen niet wachten om het dorp in te gaan, kleden ons luchtig, toeristisch om niet uit de toon te vallen en beginnen de weg naar het dorp. Met de camper een tien minuten rit, maar lopend langs een voetpad langs de weg midden in de middagzon met zo'n 30 + graden wordt het toch al weer wat minder leuk. Na driekwartier lopen we bezweet over de boulevard, uitzicht over zee, strand, bootjes, gezelligheid en we strijken neer op het eerste terras met witte tafellakens.
Als we zitten wordt meteen ons waterglas gevuld, en we hebben zowaar een echte ober, stoelen wordenaangeschoven, en de lunch kaart belooft een compleet feest. Terwijl we genieten van onze eerste consumptie valt het wel op dat er steeds meer mensen o straat verschijnen in volledige kledij, dames in jurken, hoge split, opgemaakt, met hoedjes en diademen in hun haren. Handtasjes en high heels ontbreken ook niet. Ook mannen met pakken en stropdas, zelfs mannen met pakken met korte broek. Overdadig gekleed, begin jaren vorige eeuw stijl, en ook iedereen vrolijk.
Wij dachten nog aan een lokale trouwerij, of feestje, maar de aantallen waren te groot, uit allerlei taxi's kwamen ze en allemaal flaneren langs ons terras of ook aansluiten en eten bestellen, ons verwonderd in onze van zweet natte t-shirts en korte broek met sandalen kledij. Je zou je bijna misplaatst voelen, alsof je in de verkeerde tijd, of locatie op het verkeerde moment binnen stapt.
Maar niemand die zich eraan scoorde, iedereen was vrolijk, ons eten was geweldig in de zon op het terras. Uiteindelijk bleek de verklaring ook simpel, om 15:00 was de start van de melbourne cup race in Melbourne ( dus hier om 14:00), en net als in de ascott race in Engeland kleed ideeën zich dan in deze stijl, inclusief de queens Mother, om twintig paarden over een paar mijl te zien rennen. Dus de Aussies hebben dit gekopieerd en dit zelfs nog verder overdreven, feest, een soort carnaval voor de lokale bewoners. En natuurlijk, gokken, gokken en gokken.
En het mooie is iedereen verliest, niet zoals bij teamsport dat 50% een winnaar is en dus ook de andere 50% verliest, en dan ook weer onderling gaat vechten. Nee hier moet vrijwel iedereen verliezen, dus het blijft een feest, ook na de race.
En die duurde dus een minuut of drie..... Of de hele middag en vroege avond.
Verward gaan we terug naar ons tentje op wieltjes, zitten tussen de vogels, mooi park en genieten weer van de avondzon .....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
