Ice Paradise 2

Wakker worden, lucht van versgebakken broodjes, verse koffie, licht deinend en een strak blauwe hemel  door onze patrijspoort. Aan dek nog lekker koel en uitzicht over de baai. Andere schepen zijn al aan het vertrekken, wij dobberen nog rustig op het anker. 

We volgen de andere (tour) zeilboten, passage tussen twee eilanden en even later met de rubberboot naar een strandje. Hiervandaan een wandelpad omhoog, paar tegenliggers welke al teruggaan naar hun boot, en uiteindelijk de top met een uitzichtpunt over de volgende baai. Met het bewijs, het bestaat echt. Een azuur blauwe zee, met tientallen kleuren blauw, afhankelijk van de diepte, witte ustranden met palmbomen. In het water zijn Stinger Ray's (klein soort rog) te zien en zelfs scholen van grote vissen. Het plaatje is af, zo uit de folder. Maar dan zonder Photoshop of helicopter om op de juiste plek te komen. Het bestaat dus echt, en we zitten er bovenop.

Stukje varen en met de "boards" en peddels naar het strand, wit, enorm fijn zand, geen enkele vervuiling, strak strand, blauwe zee en palmbomen. Een kilometer of vijf lang, en daarop wellicht twintig mensen, aan het zonnen, wandelen of spelen in het water. Ook dit blijkt dus te bestaan, niet alleen in een folder, waarbij de werkelijkheid altijd een strand vol mede zon aanbidders is. Als Robinson Crussoe dit strand zou zien zou hij weer een paar jaar willen blijven en op zoek gaan naar Vrijdag.

Wel wordt onze rust verstoord door een helikopter, die landt een kilometer verder op het strand, laad wat stoeltjes en een koelbox uit, het is ook zo gewoon om met een zeilboot naar een strand te gaan, je kan ook vliegen.

Tegen de tijd dat onze huid begint vast te plakken aan het zand en zelfs beschermingsfactor 50 niet meer werkt stappen we aan boord, hijsen de zeilen en met een fris windje en een goede lunch varen we langs de eilanden. Heerlijk, aan dek, in de schaduw van het zeil, de zee horen klotsen tegen de scheepshuid, even de ogen sluiten.

Voor diner nog even een uurtje snorkelen, vanaf de rubberboot het water in, langs het koraal zwemmen, af en toe de diepte in, geen nieuwe vissen, alle koraal vissen zitten hier, veel en overal, maar vooral het koraal zelf is mooi. Lange tijd niet gezien, de kleuren, vormen van levend koraal met alle visjes er in. En met een zee water temperatuur van 26 graden is dit uren vol te houden. Jammer genoeg moet het hier wel met een zeer licht duikpak om te voorkomen dat de kwallen je bijten. En ze hebben hier hele kleine kwallen, met vrijwel dodelijke beet, waardoor er hier niemand zwemt zonder pak.

Nog een stukje varen, diner, wat gesprekken met de schipper, uit Nieuw Zeeland, zijn hele leven gezeild maar nog nooit op een schip gevaren. Prachtige sterrenhemel, vermoeid van de zon en de uren zwemmen toch maar weer gaan slapen, soms zou je gewoon wakker willen blijven maar dat gaat niet.