City life 2

Onze voeten zijn het nog niet gewend, de hele dag slenteren door een stad, doelloos door de straten, proberen het tempo, het gevoel van de stad te begrijpen. Iedere stad is anders en toch hetzelfde, gebouwen, wegen met voetpaden, winkels en mensen. Maar toch voelt een echte stad altijd anders, en de enige manier dat te voelen is een beetje te zwerven. Gericht zwerven.

We beginnen in "darling harbour", oorspronkelijk de haven, hier heb ik met de "Nedlloyd Bangkok" in de jaren tachtig nog aan oude dokken gelegen, een geweldige locatie, op loopafstand van de "Rock". Maar van de gebouwen is niets over, de schepen zijn verplaatst, de containerterminal ligt nu een kilometer of twintig buiten de stad, vlak bij de luchthaven, ergens midden in het niets. De loodsen zijn volledig gesloopt, de kade is er nog. Aan de kop wordt er zo te zien een tweede passagiersterminal gebouwd (is nu een diepe bouwgat) voor cruise schepen. Verderop in de haven is alles al vervangen, nieuwbouw, kantoren, appartementen en aan de onderkant terrassen, waar eens de loodsen waren. En op het water jachten en rondvaartboten.

En tussen de bebouwing een groot aantal toeristen attracties, een "wild live" (weer crocodile dundee), IMax, nautisch museum, Maddam Toussaud, winkelcentrum en een aquarium. De laatste bezoeken we, valt eigenlijk tegen, net als de andere soortgelijke attracties welke we hebben gezien, wederom constant muziek, teveel educatie, drukke wanden en niet gewoon een aquarium om vissen in hun omgeving te zien. Vier tunnels door grote bakken vooral haaien, mantra en een paar verdwaalde zeekoeien. Een duikje of zelfs gewoon een uurtje snorkelen in het rif is veel imposanter als deze waterbakken met zand en nagemaakt koraal.

We sloffen verder over de kade, eigenlijk een gebied zonder echt gevoel, niets van de oude loodsen, het is druk, lekker weer, maar te weinig historie, de leuke fonteinen en beelden maken dit niet goed.

Wel de Chinese tuin, gift van de China in kader van een stedenband, een soort klein zomerpaleis uit Beijing. Mooi aangelegd, rustig, meertjes, prieeltjes. Vanuit hier sloffen we verder naar China town, gezellig druk, gigantische overdekte markt, oude gebouwen afgewisseld met nieuwbouw. De Aziatische gemeenschap is hier groot (zijn ook enorm veel aziatische emigranten hier - vreemd genoeg veel minder te zien buiten de steden als hier) en dat zien we hier terug. Het is bijna of we even ergens in azië lopen.

Onze voeten geven het op, ze eisen rust en verzorging.

Gelukkig wordt onze geestelijke honger in de avond gevoed met een bezoek aan een ballet in het "Opera" gebouw, vreemd dat het zo heet want er zitten iets van vier zalen in, en buiten de opera is er ook veel theater, muziek en dus ook ballet. Mooi om deze icoon van binnen in werking te zien, het gebouw niet alleen van buiten te aanschouwen maar juist in actie.

Van binnen is de leeftijd van het gebouw goed te zien, donker hout, kleine trapjes, betonnen vloeren maar de constructie is prachtig, en het uitzicht vanuit de foyer over de rivier in de avond is geweldig. De zaal is groots, en het publiek past bij het gebouw. Hier nog veel avondkleding, weinig spijkerbroeken met een t-shirt, veel high heels en korte jurkjes, zwaar opgemaakt. Flaneren met een glaasje champagne. Het ballet heet "icons" en bestaat uit drie oude werken van het Australische ballet welke echt een verschil hebben gemaakt, toepasselijk - het eerste is oubollig, het tweede redelijk avant garde en het derde gaat over einde van de carrière van een danser.
Buiten de "opera" is het nachtleven in volle gang, de hele kade, vol met terrassen, zit vol, levende muziek, restaurants, champagne bars, het bruist, en ook hier overheerst de korte rok ookal is het maar een graad of zeventien. Het is duidelijk de icoon Sydney, leeft, bruist, party'd met misschien wel meer stijl als wij gewend zijn.