Wachten

Aankomst kharkorum, niet zoals gepland een overnchting in een gertent halverwege de rit bij een klooster in de heuvels, maar in een keer door gereden naar het eindpunt. En ook hier geen gertent maar een hotel. Het is te laat en te koud in het seizoen en de gertent kampjes voor toeristen zijn al verdwenen. De nomaden blijven wel de hele winter in hun gertentjes slapen, en men zegt dat met kolenkacheltjes deze tentjes goed te verwarmen zijn. Maar voor ons westerlingen kan het al niet meer.

Op zich niet zo heel erg, de rit door het land en het bezoek aan de kloosterjes blijft hetzelfde, maar het blijft irritant dat dit niet al van te voren wordt verteld (dit moet bij boeken al bekend zijn geweest of bij aanvang van de trip). Dan kan een mens nog kiezen, nu staan we voor voldongen feiten, een lange autotocht, eindigent in een hotelletje, in een plaatsje, .....

Eten, en naar bed, twee bedden, of beter houten planken met een matras, passen in de kamer, een raam, en een klein.badkamertje met warm water uit de kraan bij de wasbak, een douchebak met koud water. Dit is ons domein voor de volgende twee nachten. Verder is er niets, geen gezelligheid. De andere kamers gevuld met passerende mongolen, grote groepen uit een auto, hokken in hun kamertjes, eten daar ook en vertrekken in de ochtend vroeg weer.

Moe van de rit, en na wat spelletjes op de iPad komt de slaap nog redelijk snel. Na een uitgebreid ontbijt, ommeletje, zonder brood, gaan we op weg naar het klooster, dat is wel 2 km rijden, dus om kwart voor negen staan we aan de poort, terwijl het wegens de winter pas om 10 uur opengaat. Het is een groot vierkant gebied, ommuurd, en in de muur totaal 108 stupa's. Mooie strakke blauwe lucht, opkomend zonnetje. We lopen rond en fotograferen dit mooie beeld. De tempel is gebouwd nabij de resten van de oude stad. Deze stad was ooit het centrum van de wereld. Hier stond de hoofdstad van het grootste wereldimperium in de geschiedenis, groter als de romeinen, of ander imperia. Totaal 22% van het aardoppervlakte werdt geregeerd vanuit deze plaats in het einde van de 13 eeuw. Alles gesticht door Dzjengis Khan en zijn nazaten, van Polen in Europa tot Rusland, China, midden oosten, Thailand, alles viel onder dit rijk.

En deze boedhistische tempel staat ongeveer op de plaats van deze hoofdstad. Denken archeologen, er is verrassend weining gezocht naar overblijfselen, een expeditie voor de 2de Wereldoorlog door de Duitsers, een Russische en uiteindelijk weer een Duitse in 2000 tot 2004. Vreemd dat overal in de wereld archeologen met hun emmertjes de aarde omvroeten op zoek naar bewijzen of inzichten terwijl hier de rust heerst. Wordt toch tijd voor "een temple of doom" film over dit gebied. Er zijn ook veel verhalen over de wreedheden van de Mongoolse legers (zelfs pc spelletjes) maar hoe ze zo'n enorm gebied konden besturen in tijden zonder communicatie lijkt mij toch wel interressant..

Daarnaast wat er allemaal van die stad is overgebleven, waar zijn de gestolen schatten..... Wat is er over van deze cultuur.

En de grootste vraag, waarom hier een hoofdstad te bouwen. Midden tussen de kale heuvels, in de kou, geen grote rivier, lange uitvalswegen naar de rest van het imperium. Want het is en blijft hier leeg, en dat moet ook 800 jaar geleden zo geweest zijn.

Uiteindelijk mogen we het klooster in, mooie boudhistische tempels, stupa's, een klein museum, en geen hordes toeristen. Om tien uur zijn we met een stuk of tien, maar uiteindelijk lopen we vrijwel alleen met onze gids door de verschillende gebouwen. Al veel tempels geweest, maar met deze rust, en historisch besef van de plaats maakt het wel indruk. Ookal blijven alle boedhistische tempels op elkaar lijken, de zetting hiervan is mooi.

Langzaam vult het kloosters zich met monniken, ze slapen niet in het klooster maar gewoon in het dorp. Komen binnen, lopen langs ronde kokers met teksten, deze moeten ze drie keer rechts omdraaien, als vorm van gebed. En er zijn tientallen van deze kokers rond de tempels en gebouwen. Daarna verdwijnen ze in een gertent, gaan op een matje zitten en prevelen hun mantra's. Weet niet of dit het enige is wat ze doen, maar een aantal zitten op hun matje, lezen hun mantra's. Kijken een beetje rond en gaan in hun monotone toon verder. Zinloos, zoals de meeste religieuze gebaren.

Na het klooster bezoeken we een monument over de grote van het Mongoolse imperium, op een bergtop. Zeer koude striemende wind, de zon krijgt ons hier niet warm en het kraakt dat het vriest. Als laatste een bezoek aan de lokale markt, wel 10 hutjes met zeep, plastic huishoudattributen en autonderdelen.

Om een uur zijn we terug bij het hotel, we krijgen de dag vrij, 470 km autorijden, voor drie activiteiten in een dorp en dan de hele middag in een hotelkamertje zitten en wachten tot we weer weg mogen. We doen nog een wandeling, met wolle onderbroek, door de sneeuwstorm, lopen we wat rond in een trieste omgeving. Het dorp bestaat eigenlijk niet, wat gertenten met omheining, op een heuvel, veel ruimte, en verder niets. Geen centrum, twee benzine stations,... En een hotel waar twee verdwaalde toeristen de middag boekenlezend en spelend op de iPad en iPhone (zonder netwerk dekking) de middag door brengen, en daarna de avond, om te wachten op de terugreis....