S.O.S - Stop Over Singapore
29 Oktober 2012 | Singapore, Singapore
De dag begint bij aankomst op Changi airport, mooi, groot, rustig en ook alles even snel, van landen tot instappen in de metro in een half uur, en daarna in een half uur naar ons hotel, tactisch gekozen bovenop een metro halte. Dus om 7 uur staan we al aan de balie, en krijgen te horen dat we al een kamer kunnen krijgen om 8 uur, heerlijk, het vooruitzicht van een douche over een uur, en tijd voor een ontbijt ervoor. Dichtstbijzijnde restaurant wat open is en niet alleen rijst met ondefinieerbare gerechten en bijhorende luchten heeft is een "Wendy's", dus voor het eerst (en zeer waarschijnlijk voor het laatst) een burger met een ei, slappe thee en koffie, in een leeg burgerrestaurant.
Zondag ochtend, 7:15, alleen in een take à way, met als tijdsgevoel dat het rond middernacht is. Een nieuw soort gevoel van vakantie genot. Ook in Singapore komt het leven dan even tot stilstand, en zelfs in de schoonste stad van de wereld (nergens graffiti, geen papiertje op de grond) voelen we ons als zombie's - we zitten alleen, zijn duf, luisteren de eeuwige muzak, ruiken het vet en eten het smakeloze voer.
Na de douche, tijd voor wat sightseeing, we lopen naar "Little India", over verlaten straten tussen de hoogbouw woonwijken naar deze oude wijk met klassieke laagbouw vol met gesloten winkeltjes, overal rolluiken en weinig verkeer op straat. Langzaam wordt het ook warm, vies vochtig warm, echt de tropische hitte met een volle zon en nog vrijwel geen bewolking, heerlijk - voel me weer thuis. Bezweet. Gelukkig ontwaakt de stad, de winkeltjes en eettentjes gaan open, leuke markt met indiaanse spullen, gezelligheid, prachtige huizen. We sloffen rond, van islamitische moskee, naar boedhistische en via een hindoestaanse tempel en naar een oude christelijke kerk. Alles binnen 500 meter, en het krioelt in de eerste drie van de mensen, zonder schoenen biddend of met wierook rondzwaaiend - alleen de kerk is dicht. De stad ontwaakt en wij worden steeds vermoeider - de ogen beginnen te branden, de 24 uur zonder slaap beginnen toch voelbaar te worden. Dus de middag slapen we wat, om uiteindelijk aan deze tijdzone te wennen.
Het einde van de middag trekken we wat baantjes in het hotel zwembad, eten in het hotel, en gaan toch maar vroeg naar bed.
Het blijft een stop over, geen bezoek aan een stad - je loopt als verdwaalde zombie met slaap door een nog slapende stad - en eigenlijk reis je nu van zaterdag ochtend tot maandag avond, en ondanks de 27 uur in Singapore is het zeker geen "volle" dag, het is meer een onwezenlijke ervaring, half verdoofd, in de verkeerde tijdzone .... relaxed, geen haast, niet alles willen zien. Dit is toch de manier om te beginnen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley