Spanje - laatste Verslag

Het laatste stukje, het zit er morgen weer op, dan moeten we weer terug, naar Nederland, naar de normale sleur.

Een reis door Spanje, niet met de intentie om het hele land te kunnen zien of doorgronden. Geen lange vliegreis en zon waren het belangrijkste motief om nu voor dit land te kiezen. Zonder kennis wat er te zien zou zijn, maar zeker wetend dat het geen strand, wandel, fiets of auto moest worden. Als idee ontstaan, in een restaurant een paar maanden geleden, zonder exact doel, wat rondkijken, oude en nieuwe cultuur, lekkere temperatuur, eten, ruiken etc. Uiteindelijk in de planning uitgegroeid tot een ware rondreis, van eigenlijk zes steden. Zeker geen bedevaart naar Santiago De Compostella, lijkt mij ook een zinloze activiteit, maar een rondreis door de cultuur.

En het reizen blijkt hier probleemloos te zijn, treinen zijn echt geweldig. Ze rijden op tijd, zijn luxe met voldoende beenruimte, rustig, hebben op deze afstanden allemaal een restauratiewagen. En kaartjes zijn gewoon via internet te boeken. Daarnaast zonder meer snel en ook nog goedkoop. Stations zijn goed bereikbaar, midden in de stad. Eigenlijk stelde het reizen dus niets voor, stressloos van stad naar stad, van hotel naar hotel. Als enige herinnering aan de aanslag in Madrid van 2004 op de trein wordt bij iedere reis, net als bij een vliegreis, de koffer gescand. Een, vanuit beveiliging, volkomen zinloze actie, maar het zal de Spanjaarden rust geven. Ook is er veel "blauw" op straat, iedere straathoek wel een agent, ze lopen elkaar bijna in de weg.

Ook de Hotels waren allemaal van wat je ervan kon verwachten, geboekt via internet, gekozen op hun locatie, prijs en beschrijving. Goed bereikbaar vanaf de stations en dichtbij de belangrijkste punten van de stad, wat groter en luxueuzer in de grotere steden waar we langer verbleven en wat goedkoper in de kleinere plaatsen waar we korter waren. Eigenlijk voldeden ze allemaal aan hun verwachtingen, van het goedkope Bilborooms (50 euro per nacht) naar het duurdere design hotel in Madrid. Probleemloze nachten, warme douches, werkend WiFi, wat wil een mens nog meer in een hotel. Soms zelfs aardig personeel.

Zonder inspanning, reizen we rond, met drie woordjes Spaans, Frans en ons Engels kunnen we ons overal redden. Geen diepgaande discussies, maar dat hoeft ook niet. De mensen zijn aardig, behulpzaam, normaal. Soepel redden we ons in dit land.

En we genieten, in Bilbao van de geweldige sfeer, de heerlijke Pixto's, de musea en de pleinen met spelende kinderen en hun ouders. In Madrid van de chaos, nog niet verknald door het toerisme, musea, en grootsheid van de Spaanse geschiedenis, met gezellige pleinen vol uitgaande mensen. In Cordoba en Granada natuurlijk ten eerste de Moorse invloeden, maar uiteindelijk ook de plaatsen zelf. We nemen de tijd, en komen verder als alleen de Alhambra en de Mezquita. Valencia overvalt, zowel de schoonheid van het oude gedeelte, de enorme indruk van het nieuwe, maar ook van de bewoners.

Barcelona valt tegen, te druk, teveel toeristen, en ook niet echt de gezelligheid of sfeer van de andere steden. Zelfs het eten in de restaurants, de bediening op de terrassen en winkels. Maar met onze geweldige appartement, met dakterras, in de oudste wijk, is het goed uit te houden. We komen zelfs een klein beetje tot rust na al het reizen. En lezen eindelijk een paar boeken uit. Of liggen een paar uur op het strand.

Wat het meeste opvalt als Nederlander in Spanje is in eerste instantie de bevolkingssamenstelling, veel meer jongeren, kinderen, gezinnen met kinderen welke spelen op pleintjes in de stad, de ouders met een wijntje of een voetbal terwijl de kinderen ravotten op het plein. Een echte verademing.

Daarnaast valt natuurlijk de kwaliteit van het eten op. Simpel, maar goed, geen moeilijke liflafjes, maar wel enorm veel goede producten. Kwaliteit. We zijn wel ver verwijderd gebleven van de paella, vooral in Barcelona is er bijna niet omheen te gaan, maar we houden vol. Rijst met vis, schelpdieren, garnalen etc. Maar we hebben echt vreselijk lekkere lunches en diners gehad. En wat daarbij het meeste opviel is de prijs - het is hier nog echt goedkoop. En dat komt niet alleen door een belastingtarief van 10%.

Ook hebben we nergens hoeven teruggevallen op de grote ketens, McD en zijn concurrenten zijn nog niet echt dominant en in de steden stikt het nog van de gewone lokale kleine middenstand - een genot. Met als toppunt natuurlijk de mercado's.

Toppunten zijn onmogelijk, Alhambra - de Moorse kunst even in de stilte, Valencia met zijn grootse moderne architectuur in de oude rivierbedding.

Een land in crisis (zwervers, bedelaars en straatmuzikanten komen te vaak voor om te ontkennen) maar met een oude, stevige culturele basis. Probleemloos om rond te reizen. Zonder doel was deze reis begonnen, en we hebben het ook niet gevonden. Toch nog een keer terugkomen om te zoeken, of gewoon niet weggaan .....