Coldest capital

En niet alleen de koudste maar waarschijnlijk ook de lelijkste. Een echte vreselijke stad, brede snelwegen, met stilstaande en roet uitspuwende auto's, geen gewone, de hummer, landcruiser voert de boventoon.

Daarnaast een trottoir, of eigenlijk geen trottoir, gaten, kuilen, ontbrekende put deksels of erger gewoon ontbrekend trottoir. Daarnaast zijn de gebouwen gewoon naast elkaar neer gegooid, totaal geen beleid. Hoogbouw met in het midden nog wat oude laagbouw of krotten. Voor de gemiddelde stede bouwkundige of planoloog moet dit de grootste nachtmerrie zijn. Misschien moet onze regering welke het steeds heeft over de terugtrekkende overheid eens een studiereis hiernaartoe plannen. Dit is echt een drama, een stad welke je niemand zal aanraden om naar toe te gaan, maar als je er met de trein langs komt moet je uitstappen, dit wil je echt niet missen.

We benaderen de stad zoals elke stad waar we aankomen, zonder doel of kaart lopen we rond, op zoek naar de sfeer. Van te voren in de gids wel bekijken wat je wil zien, maar niet bij iedere hoek nadenken of het de goede richting is. Het doel is bekend, niet de weg ernaartoe, zwalkend, de interessante straten inlopen, de mooie gebouwen (welke hier niet zijn) bekijken, de leuke winkels, de parkjes (zijn hier ook niet), de beelden. Doelloos kom je op de mooiste plekken. Hier lopen we bijna rechtstreeks naar ons doel, langs het plein van het parlement en de grote anti communistische demonstraties in de 90 jaren, naar een markt.

Een onbeschrijfelijke (zwarte) markt, alles wat in Mongolië te koop is staat hier, van koelkasten, meubilair, auto onderdelen, paardentuigen, koekjes tot.... alles. Een groot terrein, vier overdekte hallen. Het terrein aan de rand vol met zeecontainers, de kooplui stallen hun spullen daar. Een enorme massa mensen koopt hier hun waar, deels in traditionele dracht, maar grotendeels in gewone, wat armoedige kleding. Het is een stad van een miljoen inwoners, in een land van drie miljoen. En iedereen koopt hier zijn spullen. Dit is de plaats waar mensen hun spullen kopen voor de koude winters (minus 30) of hete zomers (plus 30), hier worden voorraden ingeslagen en vervoerd naar de nederzettingen in de woestijn.

Wij zijn de enige niet mongolen, geen toeristen, dit gebied wordt waarschijnlijk ontraden door de reis organisaties maar het voelt goed. Na nors kijken, glimlacht iedereen en knikt. Zoals vaker, is midden in deze lelijkheid het menselijk contact goed.

We zwerven 2 uur over de markt, strompelen over het slechte wegdek terug naar de stad, bezoeken wat souvenirs winkels, met zelfs een aanschaf. Eten een pizza, voor het eerst weer zonder stokjes. En in de restaurants is ook gewoon alles te koop. Van pizza tot noodless, rijst, biefstuk.... allemaal lekker herkenbaar eten en goed.

Je blijft je afvragen, waarom mensen wonen in zo een chaos, lelijke stad en onmogelijk klimaat. Hoe redden de mensen dit met deze temperaturen, zijn de straten zo on-af omdat men er tweederde van het jaar toch niet komt. Zijn de huizen van binnen wel heel gezellig. En de flats hebben ook kleine ramen, etalages ontbreken in de winkels. In deze omgeving is de mens waarschijnlijk meer naar binnen gericht, buiten is het te koud of te heet.

Alleen nu is het goed, vandaag 7 graden, zon en heerlijk weer. Alleen de smog grijpt naar de keel en iedereen rookt, ook in het restaurant.....