Brussel: Maskers
Door: JoepJ
21 Augustus 2021 | België, Brussel
De eerste zaal in het Africa Museum gaat over Rituelen en Ceremonies. Vitrine kasten vol met maskers van verschillende volkeren en gelegenheden staren ons aan van achter het glas. Enorme hoeveelheid verschillende maskers. Soms alleen hout, met of zonder haren, maar ook beschilderd of geplakt met koper of andere producten. Sommige maskers zijn vrijwel kopieën van gezichten andere zijn veel groter of anders gevormd. De bijbehorende teksten gaan over het volk waar het masker vandaan komt. Verder niets.
De maskers waren altijd onderdeel van ceremonies. Bij de maskers horen gewaden, er werd in gedanst of was onderdeel van verhalen, vergadering, doctors. Essentieel onderdeel van iedere stam. De reden dat er eigenlijk alleen maar maskers zijn overgebleven komt omdat die alleen interessant waren voor de Europeanen. Een verzamelobject.
We zijn de eerste bezoekers in het museum. Het gebouw is helemaal leeg. We zwerven door de ruimten, prachtige zalen in een geweldig mooi gebouw. Recent gerestaureerd. We passeren thematische zalen over ontstaan, mineralen, landschappen, biodiversiteit en de geschiedenis van Congo. De oude kolonie welke in het begin persoonlijk eigendom was van de koning van België, Leopold. De mooiste zaal is de rotonde, een enorme koepel, marmeren vloeren, pilaren, hoge ramen met uitzicht over het prachtige park rond het museum. Midden in de zaal twee houten abstracte gezichten, naast ieder raam twee nissen met beelden uit de koloniale tijd.
Ervoor moderne wandkleden met beelden van nu.
Vijftien jaar terug was het een stoffig museum, vol met geroofde kunststukken. Vitrine kasten vol met botten, relikwieën en opgezette beesten. Schitterende houten beelden. Nu is het een geweldig mooi gebouw maar verstopt het museum het verleden, verstopt de geroofde kunst maar vermijd ook de discussie over wat er van 1877 tot 1960 is gebeurd, of in de jaren daarna onder het dictatorschap van Mobutu. Het masker is politiek correct maar leert ons vrijwel niets over de fouten uit de geschiedenis. Het eindigt in een zaal met moderne muziek uit de Congo waar de jeugd nu naar luistert.
We reizen vanaf het museum in Tervuren naar het Atomium in het Heizelpark. Eerst de mooiste tramrit – door bossen en wijken met dure villa’s. Daarna via twee metrolijnen naar de andere kant van de stad. Met de auto 30 minuten rijden maar nu is het bijna een uur. We betreden voor het eerst dit monument uit 1958, gebouwd voor de wereldtentoonstelling. We bezoeken het panoramadek, lunchen op het hoogste punt en kijken uit over Brussel. Daarna een kleine tentoonstelling over het atoom. En een lichtshow in de roltrappen en twee andere ballen. Leuk, je moet er een keer geweest zijn. Net als de Eiffeltoren in Parijs.
Vrijwel de hele dag dragen we een masker. De rit naar het museum, het verblijf in het museum, de reis naar het Atomium, het verblijf erin en de reis terug naar het Hotel. Van de zes uur hebben we er minimaal vijf uur een masker gedragen. Waarvan de lift in het Atomium waarschijnlijk de enige plek was waar we binnen tien meter van andere mensen kwamen.
We dragen maskers, mondmaskers. Het is een soort ritueel, tegen iets imaginairs. Maar nog lang geen onderdeel van onze stam, rituelen of cultuur.
De maskers waren altijd onderdeel van ceremonies. Bij de maskers horen gewaden, er werd in gedanst of was onderdeel van verhalen, vergadering, doctors. Essentieel onderdeel van iedere stam. De reden dat er eigenlijk alleen maar maskers zijn overgebleven komt omdat die alleen interessant waren voor de Europeanen. Een verzamelobject.
We zijn de eerste bezoekers in het museum. Het gebouw is helemaal leeg. We zwerven door de ruimten, prachtige zalen in een geweldig mooi gebouw. Recent gerestaureerd. We passeren thematische zalen over ontstaan, mineralen, landschappen, biodiversiteit en de geschiedenis van Congo. De oude kolonie welke in het begin persoonlijk eigendom was van de koning van België, Leopold. De mooiste zaal is de rotonde, een enorme koepel, marmeren vloeren, pilaren, hoge ramen met uitzicht over het prachtige park rond het museum. Midden in de zaal twee houten abstracte gezichten, naast ieder raam twee nissen met beelden uit de koloniale tijd.
Ervoor moderne wandkleden met beelden van nu.
Vijftien jaar terug was het een stoffig museum, vol met geroofde kunststukken. Vitrine kasten vol met botten, relikwieën en opgezette beesten. Schitterende houten beelden. Nu is het een geweldig mooi gebouw maar verstopt het museum het verleden, verstopt de geroofde kunst maar vermijd ook de discussie over wat er van 1877 tot 1960 is gebeurd, of in de jaren daarna onder het dictatorschap van Mobutu. Het masker is politiek correct maar leert ons vrijwel niets over de fouten uit de geschiedenis. Het eindigt in een zaal met moderne muziek uit de Congo waar de jeugd nu naar luistert.
We reizen vanaf het museum in Tervuren naar het Atomium in het Heizelpark. Eerst de mooiste tramrit – door bossen en wijken met dure villa’s. Daarna via twee metrolijnen naar de andere kant van de stad. Met de auto 30 minuten rijden maar nu is het bijna een uur. We betreden voor het eerst dit monument uit 1958, gebouwd voor de wereldtentoonstelling. We bezoeken het panoramadek, lunchen op het hoogste punt en kijken uit over Brussel. Daarna een kleine tentoonstelling over het atoom. En een lichtshow in de roltrappen en twee andere ballen. Leuk, je moet er een keer geweest zijn. Net als de Eiffeltoren in Parijs.
Vrijwel de hele dag dragen we een masker. De rit naar het museum, het verblijf in het museum, de reis naar het Atomium, het verblijf erin en de reis terug naar het Hotel. Van de zes uur hebben we er minimaal vijf uur een masker gedragen. Waarvan de lift in het Atomium waarschijnlijk de enige plek was waar we binnen tien meter van andere mensen kwamen.
We dragen maskers, mondmaskers. Het is een soort ritueel, tegen iets imaginairs. Maar nog lang geen onderdeel van onze stam, rituelen of cultuur.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
