Verdun - De Franse kant van de eerste wereldoorlog
17 September 2017 | Frankrijk, Verdun
Verdun, na Ieper de tweede plek met een verhaal over de eerste wereldoorlog in onze rondreis. Hier vooral de oorlog vanuit een Frans perspectief. Dezelfde oorlog, hetzelfde front en ook hetzelfde gevecht. Vier jaar lang vechten om een paar kilometer terreinwinst en weer een paar kilometer terreinverlies. En ook hier 500.000 doden en 800.000 gewonden. Blijft onbegrijpelijk, vier jaar lang iedere dag 400 doden. Een continue aanvoer van nieuwe soldaten en granaten, zonder enig resultaat.
De Franse hebben het ondergrondse hoofdkwartier in de oude vesting in de stad gebouwd. Totaal zeven kilometer ondergrondse gangen onder een oude vestig uit 1650. Er waren hier zesduizend militairen gestationeerd. Het is nu omgebouwd tot een soort museum. Met elektrisch aangedreven, onbemande karretjes met maximaal acht toeschouwers rijden we door de tunnels, nog deelde in dezelfde staat zoals ze toen waren. Soms wordt er gestopt bij nissen waar mooie 3D filmpjes vertellen over de spanningen, de afnemende bereidheid van de soldaten om te vechten, het in stant houden van discipline, het oppoetsen van de status bij hoog bezoek en de te volgen strategie.
Maar ook tussen de regels veel trots over het standhouden en de uiteindelijk overwinning. Alles is echt mooi in beeld gebracht, rijdend door de echte grotten. En het eindigt met de keuze van de onbekende soldaat, dus uiteindelijk toch niet de gevierde generaals maar de gewone soldaat als slachtoffer. Ondanks het chauvinisme wat doorklinkt maakt het wel indruk.
Naast dit museum, in het gras met de muren van de vestiging als achtergrond, een zestien beelden van de generaals. Verder in het stadje nog zeker vier andere monumenten over de eerste wereldoorlog. Eigenlijk hadden we net als in Ieper ook nog een stuk willen fietsen langs de verschillende omliggende monumenten en begraafplaatsen, ook al hebben we die een jaar of acht geleden al bezocht. Maar het weer blijft slecht, regenachtig, koud en zeker geen fiets weer. Jammer want zeker het Ossuarium heeft toen grote indruk gemaakt.
Na het bezoek aan het museum nemen we een goede lunch – eindelijk passen we ons aan naar het lokale ritme. De indrukken verwerken we bij een goede lunch. Plaatsen met dit soort recent verleden maken op ons altijd veel meer indruk als plaatsen met oudere geschiedenis – kathedralen, poorten, etc.
Daarna als de winkels open zijn lopen we door het stadje. Het is fraai, mooie kunst op straat, alles netjes en wat leuke winkels. Het is zonder meer een mooi dorp. Uiteindelijk wandelen we terug naar de camping, vlak bij het centrum. Een rustige camping, paar campers en ook een relaxte sfeer. Buren met een kat in de camper of een andere met drie honden, twee motorrijders, een wandelaar met zijn tent op de rug. En een Bar, met Wifi welke tot acht uur in de avond open is, waar we rustig zitten tussen wat andere gasten, totdat we ons in de camper – met een boek – terugtrekken.
De grond is na de regen van de laatste weken zo vochtig dat de camper, drie en een halve ton met alleen maar voorwielaandrijving, zich bijna ingraaft in de modder als we van ons plekje willen verlaten. Maar uiteindelijk lukt het, ook al was het met een 4WD met een Lowgearing, zoals in onze vorige vakantie in Namibië/Botswana toch wel even makkelijker geweest.
Van Ieper naar Verdun, van het Engelse leger vechtend in België met herdenkingen als de dagelijkse Last Post en enorm veel oorlogsgraven. Naar het Franse leger met een groots museum en beelden. In dezelfde oorlog, een andere herdenking.
De Franse hebben het ondergrondse hoofdkwartier in de oude vesting in de stad gebouwd. Totaal zeven kilometer ondergrondse gangen onder een oude vestig uit 1650. Er waren hier zesduizend militairen gestationeerd. Het is nu omgebouwd tot een soort museum. Met elektrisch aangedreven, onbemande karretjes met maximaal acht toeschouwers rijden we door de tunnels, nog deelde in dezelfde staat zoals ze toen waren. Soms wordt er gestopt bij nissen waar mooie 3D filmpjes vertellen over de spanningen, de afnemende bereidheid van de soldaten om te vechten, het in stant houden van discipline, het oppoetsen van de status bij hoog bezoek en de te volgen strategie.
Maar ook tussen de regels veel trots over het standhouden en de uiteindelijk overwinning. Alles is echt mooi in beeld gebracht, rijdend door de echte grotten. En het eindigt met de keuze van de onbekende soldaat, dus uiteindelijk toch niet de gevierde generaals maar de gewone soldaat als slachtoffer. Ondanks het chauvinisme wat doorklinkt maakt het wel indruk.
Naast dit museum, in het gras met de muren van de vestiging als achtergrond, een zestien beelden van de generaals. Verder in het stadje nog zeker vier andere monumenten over de eerste wereldoorlog. Eigenlijk hadden we net als in Ieper ook nog een stuk willen fietsen langs de verschillende omliggende monumenten en begraafplaatsen, ook al hebben we die een jaar of acht geleden al bezocht. Maar het weer blijft slecht, regenachtig, koud en zeker geen fiets weer. Jammer want zeker het Ossuarium heeft toen grote indruk gemaakt.
Na het bezoek aan het museum nemen we een goede lunch – eindelijk passen we ons aan naar het lokale ritme. De indrukken verwerken we bij een goede lunch. Plaatsen met dit soort recent verleden maken op ons altijd veel meer indruk als plaatsen met oudere geschiedenis – kathedralen, poorten, etc.
Daarna als de winkels open zijn lopen we door het stadje. Het is fraai, mooie kunst op straat, alles netjes en wat leuke winkels. Het is zonder meer een mooi dorp. Uiteindelijk wandelen we terug naar de camping, vlak bij het centrum. Een rustige camping, paar campers en ook een relaxte sfeer. Buren met een kat in de camper of een andere met drie honden, twee motorrijders, een wandelaar met zijn tent op de rug. En een Bar, met Wifi welke tot acht uur in de avond open is, waar we rustig zitten tussen wat andere gasten, totdat we ons in de camper – met een boek – terugtrekken.
De grond is na de regen van de laatste weken zo vochtig dat de camper, drie en een halve ton met alleen maar voorwielaandrijving, zich bijna ingraaft in de modder als we van ons plekje willen verlaten. Maar uiteindelijk lukt het, ook al was het met een 4WD met een Lowgearing, zoals in onze vorige vakantie in Namibië/Botswana toch wel even makkelijker geweest.
Van Ieper naar Verdun, van het Engelse leger vechtend in België met herdenkingen als de dagelijkse Last Post en enorm veel oorlogsgraven. Naar het Franse leger met een groots museum en beelden. In dezelfde oorlog, een andere herdenking.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
