Calheta, strand en cultuur

Calheta is de mooiste plek van Madeira, zeggen ze. Het is in werkelijkheid van de uitgang van de tunneltot de zee een weg van een kilometer lang. Eigenlijk meer een kloof, aan beide zijde hoge bergen, begroeid met bananenplanten en huizen. In het midden een gekanaliseerd riviertje eindigend in een elektriciteit centrale. Bij de zee.

Halverwege staat een oud, mooi kerkje, uit de vijftiende eeuw. En een stuk verder is er een oude fabriek, nu ook een museum, voor de verwerking van suikerriet tot melasse. Daar produceren ze aquadente van. Een sterk alcoholische basis drank. Een mooi leuk museums met machines uit de industriële revolutie. En een lekker bakje koffie op het terras.

Bij de zee aangekomen gaat de weg naar links. Hier hebben ze het eerste zandstrandje ooit van Madeira gemaakt. Twee pieren in de oceaan en aan de beide binnenkanten ligt er sinds 2004 zand uit Marokko. Het wordt regelmatig aangevuld met vers zand. Maar op een vulkanisch eiland is dit een mooie oplossing. Direct na de bocht een strandje met een strandtent en een paar honderd meter een tweede strand, strandstoelen en de zee. Naast het strand ons hotel, vanuit het zwembad door een deurtje loop je zo het strand op. Daarna is er een haventje, zeiljachten maar ook visser mannen. Langs de haven wat restaurantjes. En aan het einde van de kilometer langs de oceaan gaat de weg omhoog naar de huizen boven aan de klif.

Het is niets meer.

Althans voor de meeste bezoekers. Ongeveer een kilometer omhooglopend vanaf de kerk staat er sinds 2015 het MUDAS – een modern kunstmuseum. Het gebouw boven op de klif geeft een geweldig uitzicht over de zee en het plaatsje. Dat zou al een reden moeten zijn om ernaar toe te gaan. Daarnaast is het gebouw ook mooi. Het lijkt een zwart bakstenen vierkante bunker, maar de lijnen zijn schitterend en het geheel past volledig op deze plek. Binnen zijn er drie grote zalen, vol met contemporaine Portugese kunst van na 1960. Prachtige houten trappen en wat schitterende doorkijkjes naar de kliffen buiten.

Voor ons onbekende kunstenaars, niet de grote bekende namen van de wereld. En een groot deel was van één kunstenares. Lourdes Castro. Geboren en vorig jaar gestorven op haar 91^ste in Funchal. Maar vooral gewerkt in Parijs en Berlijn met de grote namen. Begonnen met Popart en het nieuw realisme is ze later schaduwfiguren gaan maken. Er was wellicht te veel herhaling in haar werk leek het. Maar er waren zeker interessante kunstwerken, mooi hangend in een grote lege ruimte.

Als laatste nog een zaal met andere kunstenaars.

Natuurlijk moet je deze kunst mooi vinden. En levert de beperking van Portugees niet de grootste namen op maar het was toch wel mooi. Jammer genoeg waren er naast ons twee andere bezoekers. Die met een huurauto, van ver, kwamen kijken. Drie suppoosten die ons de weg wezen en een caissière, voor vier euro entree per persoon. Het stedelijk in Amsterdam rekent 22,50 euro en dan moet je in de rij staan.

Mooier als ieder ander museum in Funchal wat we gezien hebben. Verrassend, eigenlijk de beste reden om naar Calheta te gaan.

11 Februari, 2023, Savoy Calheta Beach, Calheta, Madeira