Weg van de kou aan de zee

We zijn weer terug op camping D’Oremor, vijftig kilometer boven Madrid, waar we ruim twee weken geleden vertrokken voor de rondrit in het noorden. Het was niet de gepland, maar na weer een koude avond en een nog koudere nacht zijn we er een beetje klaar mee. Plannen zijn om bij te stellen, niet om uit te voeren.

Een camperreis is leuk bij lekkere temperaturen en lange avonden. Niets lekkerder als in de avond, na een dag met activiteiten en na een simpele maaltijd rustig buiten te zitten en te genieten. Wat te schrijven, om je heen te kijken, een boek te lezen of een spelletje te spelen. De zon zien ondergaan, bij een zacht windje en de dag verwerken. Dat is wat vakantie behoord te zijn. Na de eerste halve week werd het echter frisser, en later in de nacht zelfs echt koud. Van aankomst op de camping bij Guernica tot de middag in Bilbao was er zelfs een etmaal van vierentwintig uur regen, zonder een seconde droogte. Zonder televisie, zoals bij grote campers met schotels op het dak, en zonder Wifi, omdat de dekking op de camping te mager is, wordt het saai. Elf uur in de camper. Mijn boek is uit.

Een bankje, een voorstoel omgedraaid met muziek van de telefoon en wat licht uit de lampjes. Totdat het te koud begint te worden en dan vroeg naar bed. En dan in de ochtend is het rond de zes graden buiten en wil je het dekbed nog niet verlaten. Pas als de zon, rond negen uur, boven de bomen komt wordt het lekker. Eerder buiten ontbijten is eigenlijk niet mogelijk. De dagen zijn kort en heerlijk, de nachten lang en koud. Grotere campers in de buurt zetten hun stoeltjes niet eens buiten, na aankomst gaat de deur dicht en de lampjes binnen aan. Er loopt niemand rond, het is stil.

Rond Madrid is de nacht boven de zestien graden en de middag heerlijk rond de achtentwintig. We vluchten voor de kou, we slaan het wijngebied Rioja over, die kunnen we overal drinken. We staan twintig meter verder als vijftien dagen terug.

We besluiten terug te gaan naar de warmte, naar het begin. Zondagochtend, een kleine drie uur rijden over vrijwel lege snelwegen. Prachtige bergen bij het verlaten van Bilbao, hoogvlakte met oneindige gele en groene golvende velden. We stoppen een paar keer op zoek naar een winkel, maar vinden niets. Bij aankomst op de camping zijn we de enige passanten, het kroegje en het zwembad zijn al gesloten. Het seizoen is afgelopen. Gelukkig is het winkeltje nog open zodat we voldoende hebben voor een heerlijk omelet, stokbrood en nog wat te snacken.

Buiten de camping zien we op afstand de mooie bergen en dichtbij zijn er de uitgedroogde grasvelden. Wat bomen en gele glooiende heuvels vol onkruid. Het is hier allang droog en dat is te zien. Ezels, schapen en koeien proberen uit de zon te blijven. In de middag is het achtentwintig graden en onze botten worden weer eens verwarmd. En in de avond zitten we voor onze camper en horen we ze ver weg balken en loeien.

Voor het eerst in anderhalve week is de avond heerlijk warm.