Planning is er om te wijzigen

De planning kan de vuilnisbak in. En daar is het ook een planning voor. Het idee was een racefiets te huren. Maar de afgelopen dagen nog geen fiets of fietser gezien, zelfs geen e-bike. En dat geeft te denken. De stad Funchal, met 110.000 is een enorm uitgebreid gebied, overal huizen en wegen. Nergens echte hoogbouw of parken. Aan de ene kant is er de de zee en naar alle andere kanten de bergen. Voor de auto’s hebben ze snelwegen aangelegd. Hoog over de huizen, dwars door de bergen. Tunnels om niet te hoeven klimmen. Zonder auto is de enige weg eruit omhoog.

De secundaire wegen zijn steil, sterk wisselend van dalend naar enorm steil stijgend, slecht onderhouden, met losliggende putdeksels en gaten in de weg en auto’s die langs scheuren.

Met behulp van Routeyou en Strava zoek ik naar mogelijke fietstochten. Een rondje naar het westen is mogelijk, met gemiddeld 7,5% stijging en 35 kilometer lengte zou het moeten kunnen. Maar het gemiddelde is altijd gevaarlijk. Het eerste deel, de stad uit, is een kilometer of vier met meer als vierhonderd hoogtemeter en volledig tussen de huizen. Het steilste segment is zelfs 23% over een halve kilometer. De mooiere route naar het Oosten is veel langer met 63 kilometer, maar wel bijna 1 kilometer met een stijging van boven de 20%. Lopen naast de fiets is niet de bedoeling.

De echte uitdaging is naar het noorden. Een twintig kilometer klim met een gemiddelde van 10,2% dat is 2,6% steiler als de MT Ventoux met dezelfde lengte. Van zeeniveau in een rechte klim naar 1.860 meter. Zelfs 10% van de klim is steiler als 20%. En dat kan nooit de bedoeling zijn. Dat is geen werk voor een racefiets zonder hulpmotor. En dan boven een temperatuur rond of onder het vriespunt. Fietsen moet wel leuk zijn.

Dus ineens drie dagen zonder planning. Helemaal leeg, een kale agenda. Vakantie zonder doel.

We beginnen met een uitgebreid ontbijt en lopen daarna doelloos door het stadje. Wat andere wijken als gisteren. We passeren ons volgende appartement. Bij het plannen van deze reis was het eerste idee om een paar dagen in een andere plaats te gaan zitten. Maar uiteindelijk vonden we niets leuks. Buiten Funchal zijn er vooral kleine kustplaatsjes waar in de winter de avonden lang zijn. En dan niet zoals de ‘Brabantse nachten’ lang zijn maar meer dat er gewoon niets te doen is. Overdag zijn er de bergen om te lopen, maar als de zon om zes uur ondergaat is er een zwart gat tot de zon weer opkomt rond acht uur. Dus dat idee was al eerder vervallen maar toen was ons appartement, waar we nu zitten, niet meer te verlengen. Dus een tweede appartement aan de andere kant van de stad geboekt. Leek leuk een andere omgeving.

Maar dit was een buurt waar niet alleen de avonden lang zijn maar de hele dag lang duurt. Zonder vertier een stuk lopen door een woonwijk kan leuk zijn maar niet iedere dag.

Gelukkig geboekt met optie tot annuleren. Dus ook dat was snel opgelost.

Zonder fiets en appartement liepen we terug de stad in. Op het terras van het ‘Golden Gate Grand café’ was het tijd voor actie. Een echt stedelijk kroeg met uitstekende bediening, lekkere snacks en een beetje zon. Maar vooral gezelligheid, drukte. Binnen een half uur was er een ander appartement geboekt, op honderd meter van het terras waar we net ons tweede drankje bestelde. En een kwartier later voor overmorgen een extra tripje.

De pijn van het fietsen waar je niet kan fietsen en een appartement op de verkeerde plek zijn opgelost. In een halfuurtje was er weer een nieuwe, betere planning.

3 Februari 2023, Casa Pico Musica, Funchal, Madeira