Sesriem, toeristisch druk

We worden wakker van hinnikende paarden voor ons campertje, een groepje van vier verwilderde paarden sloft voorbij, wat gras grazend. Wij kijken vanuit ons bedje toe. Daarna bakken we onze eieren met spek en ontbijten voor ons campertje, belaagt door kleine vogeltjes welke gek zijn op onze broodkruimels, ze zitten gewoon op de rand van je bord te wachten om de laatste kruimels te kunnen pikken. Tientallen kleine vogeltjes, en na het ontbijt verdwijnen ze.

Wij verdwijnen ook van deze kampeerplek, het inpakken van de spullen, alles klaar maken voor vertrek is al een routine geworden, een standaard werkverdeling is spontaan ontstaan. En een halfuur na ons ontbijt starten we de auto, en rijden we als laatste de kampplaats af, tien afgeschermde plekjes, met grote afstand ertussen, ieder met een eigen braai en water aansluiting, en een boom voor wat schaduw. Gelegen in dal, vijf kilometer van de weg en van de Lodge.

We rijden verder, de hele dag over gravel wegen. Rustig rijdend, zonder haast. We slingeren weer door bergen, heuvels, vlaktes. Afwisselend langs grote ranches, tientallen kilometers prikkeldraad, een ingang naar een huis, meestal een paar huisjes, een stuk van de weg. Achter het prikkeldraad de kuddes, koeien,paarden of geiten. Mooie kuddes, maar omdat de grond mager is, en zeker in de droge periode er weinig gras, staat er maar 1 kudde in zo'n gebied. De boer bezit veel land, maar daar staan maar weinig beesten op. Nu in de natte periode is het overal groen en soms zelf wat bloempjes. Het vee staat er goed bij.

De ranches worden afgewisseld met stukken zonder prikkeldraad, wildroosters en verder niets. Hier lopen de bekende wilden dieren, de wildebeesten, springbokjes, steenbokken, struisvogels etcetera. Gewoon goed opletten en ze zijn steeds wel ergens te zien.

De bewoners van boerderijen moeten een eenzaam leven hebben, dichtstbijzijnde buren minimaal tien kilometer en dichts bijzijnde stadje als Luderitz minimaal 100 tot wel 200 kilometer weg. Geen telefonie dekking, wellicht een satelliet telefoon en een satelliet TV antenne. Hier moet het echt nog pionieren zijn, overdag is het 35 graden, te warm om echt te werken, dagen zullen hier versleten worden met vroeg op, werken, onderhoud, dieren, eten, wassen, en dan weer vroeg naar bed. De beelden van het boerenleven in Nederland van 200 jaar terug.

Vandaag is het zondag, we zien niemand werken. Wel een paar ruiters, met wapens die waarschijnlijk gingen jagen, tot twee keer toe een paard en wagen met een gezin erop, netjes gekleed, waarschijnlijk op weg naar kennissen op een andere boerderij. Verder vrijwel niets. Leegte.

Onze weg is een kleine 350 kilometer. Een kleine 120 kilometer tot een splitsing en daarna 250 kilometer dezelfde weg naar Sesriem. En behalve deze splitsing, een aantal boerderijen, een paar lodges / campings en een benzinestation, winkels komen we niet tegen. Geen stad, dorp, gehucht, niets. Na de splitsing begint het aftellen, om de 20 kilometer een bord, beginnend bij "Sesriem 240" en aftellend. Halverwege bij het benzinestation een bakje koffie.

In de middag betrekt het en krijgen we nog wat regen, maar ook mooie luchten.

Bij aankomst is er weer een nu al ingesleten proces. Twintig minuten na aankomst op onze nieuwe plek, zijn we aangesloten, zijn alle dingen als stoeltjes en tafel klaar en sloffen we naar het restaurant, een koud biertje en een maaltijd lonkt. Ook vakantie is een routine, het inpakken, uitpakken, het rijden, allemaal routine matige processen, arbeidsverdeling, iedereen zijn eigen deeltaken, zonder discussie of werk overleg. De doelen bekend, maximaal genieten en dat lukt.