Bali - Ubud, relax

Bali – Ubud: 1 november 2015

Memory lane, minimaal ons zesde keer in Ubud, iedere reis naar Indonesië zijn we hier, volgens ons, geweest. De eerste keer in 1990, toen hadden we een losmen ergens aan het begin van monkey forrest road. Een poortje door, aan de rechterkant, zes kamertjes, uitzicht over de rijstvelden, een vogeltje in een kooitje voor de hut en de hele dag thee beschikbaar. En als we dan vanuit deze losmen monkey forest road opliepen dan waren er een paar souvenirs winkeltjes, wat restaurantjes, paar reisbureaus en wat winkels van kunstenaars. Maar vanaf het voetbalveldje halverwege was er ook het overzicht over de rijstvelden.

Nu is monkey forrest road meer een winkelstraatje als in Tormolinos of een van de andere toeristenplaatsen in de wereld. De hele straat is volgebouwd, winkeltje na winkeltje, de winkels van kunstenaars zijn verdwenen, er zitten nu gewoon kledingwinkels afgelost met souvenirwinkels. De straat is vol met toeristen, gekleed zoals overal, korte broeken, blote buiken. Die in iedere winkeltje vooral bezig zijn met afdingen, want een euro teveel betalen aan een lokale winkel, na een vliegreis van een paar honderd euro, is een doodzonde.

En het is niet alleen deze weg, maar ook de andere paadjes er omheen geven hetzelfde beeld, ondanks de hitte van ruim 35 graden sloffen ze van winkel naar winkel. En op straat continue de vraag of we een taxi willen.

Maar met wat zoeken zijn er op een kilometer afstand van de centrale markt nog steeds juweeltjes te vinden, met uitzicht over de altijd prachtige rijstvelden, prachtig aangelegde tuin, een klein zwembadje en vreselijk aardige staf.

En natuurlijk zijn er nog steeds de briljante restaurantjes, de mix van Aziatische keuken, producten en achtergebleven toeristen levert hier en daar een geweldige keuken. Niet de standaard gerechten maar echte fusion, met een lekker wijntje, zoals bijvoorbeeld Luna Café. Eigenlijk, voor ons de beste plaats in heel Bali, ruime oude tafels, ambiance, goed eten, lekkere wijn. En natuurlijk de heerlijke homebackery – brownies, cookies.

Na onze rit vanuit Blayu - waarbij de chauffeur ons overal mee naar toe wou nemen, maar waar we na een kort bezoek aan een waterpaleis genoeg hadden – lopen we wat door de straatjes, lunchen in Luna Café en zitten we voor onze kamer met uitzicht over de rijstvelden, eten gewoon in het restaurant en genieten. Een vakantie hoeft soms niet meer te zijn.