Courselles-sur-Mer

De perfecte barbecue, merquez worstjes met couscous salade, en daarna nog een burger. Eindigen met marshmallows op het vuur. Vanbinnen verwarmd, smeltend en van buiten een licht bruin korstje. Terwijl net alles op is begint het zachtjes te regenen. Spullen snel naar binnen en dus ook maar vroeg naar bed. De regen tikt tegen het dak, alles is dicht, dus het kan geen kwaad en onder de dekbedden in onze ruime bed is het warm. Een normaal overtrekkend koufront geeft een paar uur regen en dat zou betekenen dat het morgen waarschijnlijk alweer beter zal zijn. Niet de hele dag zonnig en blauwe lucht maar mooie wolken, opklaringen afgewisseld door een bui.

Bij het wakker worden, om een uur of negen lijkt het droog, maar de lucht is nog grijs. Tafel en stoelen naar buiten om een ontbijt te hebben, maar na tien minuten begint het weer te regenen. Niet een paar spetters of een bui die weer stopt, maar serieuze regen. Het is grijs en er valt water unit, liters. De temperatuur tot vandaag was warm, nu is het bijna koud. Mijn voorspelling komt niet uit, het front is nog niet vertrokken maar we zitten er nog middenin.

We sluiten ons op, deur en luiken dicht. Nespresso apparaat en fluitketel voor theewater worden veelvuldig gebruikt. Boeken lezen en muziek afspelen is het enige wat rest. De Camper naast ons, met allemaal spullen welke in de regen staan, gaat weg. Op zoek naar betere oorden. Zover we kunnen zien is er niemand meer. Geen buren of andere campers in ons gezichtsveld, geen mensen welke rondlopen. We staan alleen, een mooie ruime plek, stroom aangesloten en verder niets. Rond de lunch bakken we eieren met spek op brood, om drie uur nemen we een wijntje met wat nootjes, rond zevenen nemen we wat overgebleven salade. Een wasje doen we, verder zijn er boeken en borduren met kralen. Terwijl de regen blijft vallen. In de middag af en toe een droogmomentje, van tien minuten, verder regen. De lucht grijs.

Het wordt zomaar tien uur s ’avonds, en we gaan gewoon weer slapen. Een lege dag gaat voorbij. Natuurlijk hadden we een strandwandeling in de regen kunnen doen. Of naar het dorp gaan in de regen en langs de winkeltjes kunnen lopen. Of op zoek gaan naar een restaurant en te eten en drinken tot we de regen niet meer zouden merken. Of in de camper een eindje gaan rijden, naar een oorlogsmuseum of zoiets. We hadden zelfs weg kunnen gaan, en direct naar het zuiden gaan rijden totdat we de zon weer zouden zien – hoe ver rijden het ook zou zijn. Maar wij zitten in onze acht vierkante meter, op het bankje en de twee stoelen, en wachten op verbetering. Geen Wifi, geen Televisie, CD, video, Netflix of Spotify. En lezen onze boeken.

Nietsdoen, de natuur je tempo laten bepalen. Afwachten en niet denken dat je altijd alles kan controleren. Gewoon geduld en afwachten. En een goed boek. Eigenlijk is de dag zo voorbij, zonder een moment van verveling. En als we naar bed gaan slapen we direct.