Botswana: Grenscontrole
03 Juni 2016 | Botswana, Kasane
Senyati, 3 Juni 2016
De grensovergang, de eerste brug over een rivier, tussen Namibië en Botswana stelt weinig voor. Eerst de immigratie van Namibië, net als bij een vliegreis, word er een stempel gezet met de uitreisdatum. Om dit stempeltje te krijgen moet wel weer een heel document ingevuld worden, ze vragen nog net niet de geboortedatum en plaats van je ouders maar voor de rest bijna alles. Het mooie van dit soort documenten is altijd dat er te weinig ruimte is om de tekst in te vullen. Ze vragen om je geboorteplaats maar er is exact ruimte voor een vijfletter woord in het veld erachter. Maar er is toch niemand welke het document invult.
Daarna kunnen we naar de poort, een hek, en een ambtenaar. Daar mogen we zelf in het grote boek onze auto gegevens invullen, naast kenteken, chassisnummer, jaar van fabricatie, type, motor. Absoluut zeer belangrijke informatie voor de autoriteiten van Namibië, maar je kan alles invullen wat je wilt. Zonder enige controle, anders dan te kijken of de data goed is komt de ambtenaar niet. Het hek gaat open.
We passeren de brug, een mooie rivier, dezelfde rivier waar we gisteren over gevaren hebben met ons tripje alleen tweehonderd kilometer verder. Dus veel breder, groene stroken, een paar Hippo’s verder weg.
Na de brug het proces omgekeerd, eerst de immigratie, stempel in paspoort. Daarna registratie van de auto, dit keer zelfs zonder uniform, wordt de informatie ingevoerd in een computer en we moeten direct wegenbelasting betalen. Niet veel maar 200 pulo (Botswaanse munteenheid) welke we natuurlijk nog niet hebben, en betalen is niet mogelijk in Namibische dollars. Volgens onze reis informatie mag het wel in Zuid-Afrikaanse rand, deze is gelijk aan de Namibische dollar en wordt ook gewoon door elkaar gebruikt. Dus daar hebben we wel de biljetten voor. Echter boven het loket staat een melding dat het sinds 1 mei ook niet meer is toegestaan – dus toen wij ons stonden af te vragen hoe dit af te sluiten nam de ambtenaar de Zuid-Afrikaanse rand gewoon aan.
Daarna de inspectie voor de import van goederen, vlees en dergelijke is verboden. Bij de controle een groot bord met wat er verder nog verboden is: eieren, melkproducten enzovoort. Ondanks dat onze koelkastjes vol zitten met eieren, spek, worst rijden we toch naar de gate. Worden aangehouden, krijgen de vraag of we verboden spullen bij ons hebben. Geven aan dat we niets hebben, maar moeten wel de camper openmaken, de koelkast gaat open, er wordt een blik in geworpen. De koelkast gaat dicht en de poort gaat open.
Tien minuten in Botswana, en we hebben al twee ambtenaren dingen zien doen welke eigenlijk niet kunnen. Verkeerd geld en verboden artikelen, dit moet een goed land worden voor ons, want ze zinnens goed gezind lijkt het.
Boodschappen doen, geld halen, en door naar de campsite, met heet water en een prachtige plek om naar dieren re kijken.
De grensovergang, de eerste brug over een rivier, tussen Namibië en Botswana stelt weinig voor. Eerst de immigratie van Namibië, net als bij een vliegreis, word er een stempel gezet met de uitreisdatum. Om dit stempeltje te krijgen moet wel weer een heel document ingevuld worden, ze vragen nog net niet de geboortedatum en plaats van je ouders maar voor de rest bijna alles. Het mooie van dit soort documenten is altijd dat er te weinig ruimte is om de tekst in te vullen. Ze vragen om je geboorteplaats maar er is exact ruimte voor een vijfletter woord in het veld erachter. Maar er is toch niemand welke het document invult.
Daarna kunnen we naar de poort, een hek, en een ambtenaar. Daar mogen we zelf in het grote boek onze auto gegevens invullen, naast kenteken, chassisnummer, jaar van fabricatie, type, motor. Absoluut zeer belangrijke informatie voor de autoriteiten van Namibië, maar je kan alles invullen wat je wilt. Zonder enige controle, anders dan te kijken of de data goed is komt de ambtenaar niet. Het hek gaat open.
We passeren de brug, een mooie rivier, dezelfde rivier waar we gisteren over gevaren hebben met ons tripje alleen tweehonderd kilometer verder. Dus veel breder, groene stroken, een paar Hippo’s verder weg.
Na de brug het proces omgekeerd, eerst de immigratie, stempel in paspoort. Daarna registratie van de auto, dit keer zelfs zonder uniform, wordt de informatie ingevoerd in een computer en we moeten direct wegenbelasting betalen. Niet veel maar 200 pulo (Botswaanse munteenheid) welke we natuurlijk nog niet hebben, en betalen is niet mogelijk in Namibische dollars. Volgens onze reis informatie mag het wel in Zuid-Afrikaanse rand, deze is gelijk aan de Namibische dollar en wordt ook gewoon door elkaar gebruikt. Dus daar hebben we wel de biljetten voor. Echter boven het loket staat een melding dat het sinds 1 mei ook niet meer is toegestaan – dus toen wij ons stonden af te vragen hoe dit af te sluiten nam de ambtenaar de Zuid-Afrikaanse rand gewoon aan.
Daarna de inspectie voor de import van goederen, vlees en dergelijke is verboden. Bij de controle een groot bord met wat er verder nog verboden is: eieren, melkproducten enzovoort. Ondanks dat onze koelkastjes vol zitten met eieren, spek, worst rijden we toch naar de gate. Worden aangehouden, krijgen de vraag of we verboden spullen bij ons hebben. Geven aan dat we niets hebben, maar moeten wel de camper openmaken, de koelkast gaat open, er wordt een blik in geworpen. De koelkast gaat dicht en de poort gaat open.
Tien minuten in Botswana, en we hebben al twee ambtenaren dingen zien doen welke eigenlijk niet kunnen. Verkeerd geld en verboden artikelen, dit moet een goed land worden voor ons, want ze zinnens goed gezind lijkt het.
Boodschappen doen, geld halen, en door naar de campsite, met heet water en een prachtige plek om naar dieren re kijken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
